بررسي تأثير اضافه كردن ليزر كم توان به درمان دارويي در بيماران مبتلا به سندرم سوزش دهان: كارآزمايي باليني تصادفي

Evaluation of the Effect of Adding Low Level Laser Irradiation to Drug Therapy in Patients Affected with Burning Mouth Syndrome: A Randomized Clinical Trial

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير اضافه كردن تابش ليزر كم توان به درمان دارويي در بيماران مبتلا به سندرم سوزش دهان (BMS) بود. مواد و روش ها: در اين كارآزمايي باليني تصادفي يك سويه كور، تعداد 20 بيمار (17 زن و 3 مرد) مبتلا به BMS انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. در تمام بيماران، درمان دارويي با سيتالوپرام تجويز شد. در گروه تجربي، تابش با ليزر كم توانnm660، mW200 InGaAlP 3J/cm2) به مدت 4 هفته (12 جلسه) انجام شد. در گروه كنترل، درمان مشابه اما توسط پروب ليزر خاموش انجام گرديد. در پايان هر هفته و نيز 1، 2 و 3 ماه بعد از ليزر درماني، شدت و مدت سوزش دهان از بيمار پرسيده شد. داده ها با استفاده از آزمونهاي t-test ، Paired t-test و همبستگي پيرسون در نرم افزار SPSS آناليز شد. يافته ها:شدت و مدت زمان سوزش در شبانه روز در هيچ يك از فواصل درمان و پيگيري تفاوت معني داري بين دو گروه نداشت (p<0/05). در پايان دورۀ پيگيري نسب به شروع مطالعه، در هر يك از گروه ها كاهش معني داري در شدت و مدت زمان سوزش مشاهده شدp<0/001 درصد بهبودي افراد در گروه تجربي در پايان دوره پيگيري 81 درصد و در گروه كنترل 70 درصد محاسبه شد و تفاوت معنيداري بين دو گروه نداشت (p<0/05). نتيجه گيري: تحت شرايط اين مطالعه، داروي سيتالوپرام در كاهش شدت و مدت زمان سوزش دهان در بيماران مبتلا به BMS موثر بود. اضافه كردن تابش ليزر كم توان به روند درمان با سيتالوپرام، تاثيري فراتر از ليزر پلاسبو در كاهش علايم بيماران BMS نداشت

Introduction: This study aimed to investigate the effect of adding low level laser irradiation to drug therapy on improving patients affected with burning mouth syndrome (BMS). Materials and Methods: In this randomized single-blind clinical trial, 20 patients (17 female and 3 male) suffering from BMS were selected and randomly divided into two groups. In all the patients, citalopram was prescribed. In the experimental group, a low level InGaAlP laser (660 nm, 200 mW, 3 J/cm2) was irradiated for four weeks (12 sessions). In the control group, a similar treatment was administered while the laser probe was off. At the end of each week and after 1, 2 and 3 months of laser therapy, the patients were asked about the intensity (according to visual analogue scale) and duration (based on hour in 24-hours) of burning mouth sensation. The data were analyzed using t-test, paired t-test, and Pearson correlation coefficient in SPSS. Results: The severity and duration of burning sensation was not significantly different between the two groups at any of the treatment and follow-up intervals (P>0.05). At the end of the follow-up period, a significant reduction in intensity and duration of burning sensation was found in both groups compared to baseline examination (P<0.001). The improvement percentage of patients at the end of the follow-up period was 81% in the experimental group and 70% in the control group with no significant difference between the two groups (P>0.05). There was a significant relationship between the improvement and the intensity of burning sensation at baseline examination (P<0.001). Conclusion: Under the conditions used in this study, citalopram was effective in reducing the intensity and duration of burning sensation in patients affected with BMS. The addition of low level laser irradiation to citalopram was not superior to placebo laser in reducing symptoms of BMS patients.