اثربخشي ذهن آگاهي بر شادكامي و كاهش قند خون در بيماران ديابتي

Effectiveness of Mindfulness on Happiness and Blood Sugar Level in Diabetic Patients

سابقه و هدف: ذهن آگاهي به معني توجه كردن ويژه، هدفمند، در زمان كنوني و خالي از پيش داوري و قضاوت است. ديابت شيرين، بيماري مزمني است كه باعث عوارض و ناتواني هاي گوناگون ماندگار مي شود. هدف اين مطالعه بررسي اثربخشي ذهن آگاهي بر شادكامي و كاهش قند خون بيماران مبتلا به ديابت بوده است. مواد و روش ها: مطالعه مورد شاهدي حاضر به شيوه پيش آزمون-پس آزمون همراه با گروه كنترل روي 50 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 دركلينيك غدد طوبي شهرستان ساري انجام شد. برنامه آموزشي شامل 10 جلسه هفتگي بوده است. ميزان شادكامي شركت كننده ها با استفاده از پرسش نامه شادكامي آكسفورد بررسي شد. سطوح هموگلوبين گليكوزيله قبل و انتهاي مداخله اندازه گيري وثبت شد. يافته ها: شادكامي گروه آزمايش در پس آزمون (8.40±62.60) نسبت به پيش آزمون (7.16±46.08) افزايش معني داري داشته است (r=0.240، p=0.002). اما ميانگين نمرات گروه كنترل تفاوت معني داري نداشته است (P=0.708). ميانگين قند خون گروه آزمايش كاهش معني داري داشته است (r=0.126، p=0.000) ولي ميانگين قند خون (p=0.510) و سطح هموگلوبين گليكوزيله گروه كنترل تغيير معناداري نداشته اما ميانگين آن در گروه آزمايش (1.20±6.52) نسبت به مرحله پيش آزمون (1.26±7.57) به طور معناداري كاهش يافت (r=0.104، p=0.005). استنتاج: بهبود ميانگين نمره شادكامي در اثر آموزش هاي ذهن آگاهي به وجود آمده است.

Background and purpose: Mindfulness is defined as particular targeted attention in present time that is free from prejudice and judgment. Diabetes mellitus is a chronic disease accompanied by different complications and persistent disabilities. The aim of this study was to determine the effectiveness of mindfulness on happiness, and level of blood sugar in diabetic patients. Materials and methods: A pretest-posttest design was used including an intervention group and a control group. The participants were 50 patients with type-2 diabetes attending Touba Endocrine Clinic in Sari, Iran. The training program consisted of 10 weekly sessions. Happiness was investigated in participants using the Oxford Happiness Inventory. The levels of glycosylated hemoglobin was recorded before and after the intervention. Results: There was a significant increase (r= 0.240, P= 0.002) in happiness in posttest (62.60 ± 8.40) compared to that in pretest (46.08 ± 7.16) in the experimental group. But no significant difference was found in the scores of the control group (P= 0.708). The mean blood glucose level showed a significant reduction in case group (r= 0.126, P= 0.000) but it was not significantly different in control group (P= 0.510). The mean glycosylated hemoglobin level in the control group did not change significantly, but it decreased significantly in experimental group (6.52±1.20) compared to pretest (7.57 ± 1.26) (r= 0.104, P= 0.005). Conclusion: In current study, improvement in average of happiness score and the average of blood sugar level occurred due to mindfulness training