دانسيته گونه هاي باكتريايي قابل انتقال توسط هوا در واحد هاي دندانپزشكي مراكز بهداشتي درماني شهري در شهر كرمانشاه

Density of Airborne Bacterial Species in Dentistry Units in Urban Health Centers, Kermanshah, Iran

سابقه و هدف: هواي آلوده، به خصوص در مراكز درماني مي تواند حاوي انواع گسترده اي ازميكرو ارگانيسم هاي بيماري زا باشد. در محيط دندانپزشكي، دندانپزشكان و بيماران در معرض انواع مختلفي از عوامل عفونت زايي مي باشند كه توسط ذرات معلق و قطرات توليدي ناشي از عمليات روي دندان در هوا پراكنده مي شوند. اين مطالعه با هدف تعيين دانسيته باكتري هاي قابل انتقال توسط هوا در واحد هاي دندانپزشكي مراكز بهداشتي درماني شهري در شهر كرمانشاه انجام گرفت. مواد و روش ها: تعداد 168 نمونه از هواي 14 واحد دندانپزشكي با استفاده از روش نمونه برداري فعال و منطبق با استاندارد NIOSH 0800 برداشت شد. داده هاي مربوط به تعداد بيماران، دما، رطوبت نسبي، حجم فضاي مختص به هر بيمار، نوع خدمات دندانپزشكي و نوع دستگاه ها نيز اندازه گيري و ثبت شد. دانسيته كل باكتري ها، باكتري هاي استافيلوكوكوس اورئوس و استرپتوكوكوس پيوژنز بر حسب CFU/m3 تعيين گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و آزمون هاي آماري آناليز گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين دانسيته كل باكتري هاي هوا قبل از شروع كار و حين كار به ترتيب 338.54±120.43 و 758.37 ±348.74 CFU/m3 مي باشد. دانسيته استافيلوكوكوس اورئوس و استرپتوكوكوس پيوژنز نيز بعد از فعاليت هاي دندانپزشكي افزايش نشان مي داد. بين دانسيته باكتريايي با تعداد مراجعين، حجم فضا و نوع خدمات ارائه شده ارتباط آماري معني داري مشاهده گرديد. استنتاج: دانسيته باكتريايي هوا در طول عمليات درمان به طور معني داري افزايش يافت. با توجه به استاندارد WHO، كيفيت باكتريولوژيكي هواي اين واحدها در طول زمان ارائه خدمات در حد قابل قبولي نيست و ريسك ابتلا به بيماري براي دندانپزشكان و مراجعين وجود دارد. استفاده از وسايل حفاظت فردي و تهويه موضعي مناسب توصيه مي شود.

Background and purpose: Air pollution, especially in treatment centers is associated with several types of pathogenic microorganisms. In dental environment, dentists and patients are exposed to a great variety of infectious agents dispersed by aerosols and droplets produced during operative dentistry procedures. The aim of this study was to determine the density of airborne bacterial species in dental units in urban health centers in Kermanshah, Iran. Materials and methods: A total of 168 air samples was collected from 14 dental units via active sampling based on NIOSH 0800 standard. Relevant information, including the number of patients, temperature, relative humidity, space volume for each patient, type of dentistry service, and type of operational system were recorded. Density of total bacteria, Staphylococcus aureus, and Streptococcus pyogenes were determined as CFU/m3. Data was analyzed in SPSS® vs.16.0. Results: The mean density of total air bacteria was 338.54±120.43 CFU/m3 at the beginning of the day and 758.37 ±348.74 CFU/m3 during clinical activity. The mean values for density of Staphylococcus aureus and Streptococcus pyogenes increased after clinical activity. There were significant relationships between bacterial density with number of patients, space volume, and type of service. Conclusion: The air bacterial density increased significantly during dental treatment in dentistry units. According to WHO standards, the air bacteriological quality of dentistry units studied were not acceptable during dentistry services, which leaves dentists and patients at risk of illnesses. Therefore, appropriate ventilation and using personal protective equipment are recommended.