عنوان مقاله :
تشخيص جابهجايي ژن Bcl-2 در سرطان پانكراس در بيماران ايراني
عنوان به زبان ديگر :
Detection of Bcl-2 translocation in pancreatic cancer in Iranian patients
پديد آورندگان :
گرده، سوزان دانشگاه خوارزمي , شيخ نژاد، رضا شركت مهندسي تحقيقاتي توفيق دارو , انگجي، عبدالحميد دانشگاه خوارزمي , خانيكي، محمود دانشگاه علوم پزشكي تهران , مرندي، وحيد انستيتو پاستور ايران
كليدواژه :
آپوپتوزيس , بافت پارافينهشده , جابهجايي ژن Bcl-2 , درمان هدفمند , سرطان پانكراس , واكنش زنجيرهاي پليمراز
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سرطان پانكراس، يكي از كشندهترين سرطانها در دنياست كه در ايران نيز شايع است. پژوهش حاضر با توجه به نقش خانوادة ژنBcl-2در تنظيم مرگ سلولي (آپوپتوزيس) در بدن و پيشرفت سرطان بهدليل بيان بالاي اين ژن، در گروهي از بيماران ايراني مبتلا به سرطان پانكراس به انجام رسيد. قرارگرفتن اين ژن در مجاورت پروموتر قوي رشتة سنگين ايمونوگلوبين IgH روي كروموزوم 14 بر اثر جابهجايي، سبب افزايش بيان بيش از حد اين ژن ميشود.
مواد و روشها: اين مطالعه روي 49 نمونة پارافينهشده (حاصل از بررسي 1537 لام مربوط به 105 بيمار موجود در يكي از مهمترين مراكز تحقيقاتي سرطان كشور (انستيتو كانسر دانشگاه علوم پزشكي تهران و در بازة زماني 8 ساله)) با استفاده از روش واكنش زنجيرهاي پليمراز (PCR) انجام شد.
يافتهها: تعداد 23 بيمار (46/9 درصد) از افراد مورد بررسي، جابهجايي ژن Bcl-2را در سه نقطة شكست كروموزومي با نرخ 43 درصد (10 نفر) در ناحية mbr، 48 درصد (11 نفر) در ناحية mcr و 9 درصد (2 نفر) در ناحية icr نشان دادند. يافتههاي پژوهش نشان ميدهد كه بررسي جابهجايي ژن Bcl-2در نمونة سرطاني بيماران درمان را از طريق مهار اين ژن سرطاني، پيشنهاد ميكند.
نتيجهگيري: مهار ژن سرطاني Bcl-2باعث فعالشدن فرايند آپوپتوزيس در سلولهاي سرطاني بيماران ميشود. در نتيجه، سرطان را بهطور هدفمند و اختصاصي درمان ميكند. نتايج اين تحقيق با نتايج حاصل از پژوهشها دربارة ساير سرطانها همسوست.
چكيده لاتين :
Background and Purpose: Pancreatic cancer is one of the most leading causes of cancer-related deaths. Considering the role of Bcl-2 family gene in apoptosis that are known to be over-expressed in most cancers, this study focused on the detection of Bcl-2 translocation t(14;18) to the immunoglobulin heavy chain (IgH) that may contribute to the pathogenesis of pancreatic cancer.
Materials and Methods: Forty-nine samples of paraffin embedded tissues (extracted from 1537 slides of 105 patients in one of the major local cancer centers) were investigated for detection of Bcl-2 translocation t(14;18) by standard PCR.
Results: The Bcl-2 t(14;18) translocation was detected in 23 of all 49 patients (46.9%), including 10 of 23 translocated patients (43%) with break points within the mbr cluster, 11 with involvement of the mcr locus (48%), and 2 in the icr locus (9%).
Discussion: Detection of Bcl2 translocation in pancreatic cancer is in agreement with results from other studies, and shows this rearrangement could be considered as a new treatment strategy based on apoptosis or personalized treatment.
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار