ويژگي‌هاي آيرونيك زبان و شخصيت شمس تبريزي

Ironic features of Shams Tabrizi 's language and character

آيروني از شگردهايي است كه در افزايش تأثير و عمق سخن كاربرد دارد. با توجه به پيشينه طولاني اين شيوه، آيروني به شيوه هاي مختلف در متون به ك ارگرفته شده است. مطالعات ادبي و فلسفي، گستره ظهور آيروني را بسيار فراتر از ساختار زباني اثر نشان داده است. مقاله پيش رو به بررسي شيوه اي در انديشه و نگاه و زبان شمس پرداخته كه ويژگي هايي آيرونيك دارد و در عين حال دقيقا متناظر با آنچه در تعاريف مشهور از آيروني آمده نيست. مقالات شمس از متوني است كه برجستگي هايي خاص از نظر وجوه آيرونيك دارد، به شكلي كه مي توان انواع گوناگوني از آيروني هاي مشهور را در آن يافت.اما ظهور آيروني در مقالات شمس در سطحي فراتر از يك شگرد بلاغي يا فنّي ادبي هنري مطرح است. چنان كه انواع گوناگوني از آيروني هاي غير كلامي همچون آيروني سقراطي و آيروني فلسفي نيز در آن وجود دارد. علاوه بر وجود انواعي از آيرون يهايي مشهوركلامي و غيركلامي، در مقالاتنوعي خاص از آيروني وجود دارد كه نم يتوان تعريفي روشن براي آن بدست داد؛ آيروني اي كه برآمده از شيوه خاص زندگاني و شخصيت شمس است و گونه اي از آيروني عملي.

Irony is one the techniques used to improve the effectiveness of speech. This technique has been used in various ways in literary texts. Literary and philosophical studies have shown that the extent of this concept is beyond verbal structures. This paper investigates some characteristics of Shams Tabrizi's thought, view and language which seems ironic, although some of them do not correspond to the known types of irony. Maghalat-e Shams is an outstanding literary work considering ironic features so that different types of irony can be traced in. But irony in Maghalat is more than a rhetorical or literary techniqueas it includes different types of nonverbal ironies. Besides these verbal and nonverbal ironies there is an other irony in Maghalat which comes from Shams Tabrizi's way of life and personality. An irony which might be called a kind of practical irony.