تمايز سلول هاي بنيادي مزانشيمال به سلول هاي توليد كننده انسولين توسط گياه والك كوهي و خار مريم

Differentiation of Mesenchymal Stem Cells to Insulin Producing Cells Using the Extracts of Allium ursinum and Silybum marianum

سابقه و هدف: استفاده از سلول‌هاي بنيادي (Stem Cells)، كه توانايي تمايز به سلول‌هاي بتا پانكراس را دارند، به‌عنوان روش جديدي در درمان بيماري ديابت مورد استفاده قرار گرفته است. همراه با افزايش تعداد بيماران ديابتي، افزايش تقاضا براي هورمون انسولين قابل پيش‌بيني است. روبرو شدن با اين ميزان تقاضا، توسعه روش‌هاي ارزان و ظرفيت توليد بالاي انسولين براي آينده ضروري به نظر مي‌رسد. استفاده از پتانسيل گياهان دارويي، مي‌تواند چشم‌‌انداز نويد بخشي براي توليد انسولين باشد. مواد و روش‌ها: پس از جمع‌آوري پياز والك ودانه خار مريم در هرباريوم دانشكده داروسازي، و جداسازي سلول‌هاي بنيادي مزانشيمال از ژله وارتون ((WJ-MSCs و تمايز اين سلول‌ها با استفاده از عصاره‌هاي گياهي والك كوهي و خار مريم به سلول‌هاي بتاي پانكراس ، سطح انسولين ترشح شده در مايع رويي كشت سلولي اين دو گياه با استفاده از كيت اليزا اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: ميزان سطح انسولين در سوپر ناتانت محيط كشت حاصل از اين دو گياه در مقايسه با گروه كنترل داراي اختلاف معني‌داري بوده است. (0/00010 = P ) ترشح انسولين توسط والك كوهي U/ML 160 و در خار مريمU/ML 3/14 به‌دست آمده است. همچنين با كمك رنگ‌آميزي اختصاصي ديتيزون، سلول‌هاي توليد‌كننده انسولين مورد بررسي قرار گرفت. استنتاج: والك كوهي و خار مريم هر دو توانايي القاي تمايز سلول‌هاي بنيادي مزانشيمال به سلول‌هاي توليد كننده انسولين ( IPCs ) را دارا مي‌باشند. و بين اين دو عصاره گياهي، والك كوهي بيش‌ترين توليد انسولين و خار مريم كم‌ترين ميزان توليد انسولين را داشته است. با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان گفت، در درمان ديابت استفاده از والك كوهي در مقايسه با خار مريم عصاره گياهي موثرتري مي‌باشد.

Background and purpose: Today, increased rate of demand for insulin is predictable due to increasing cases of diabetics in the world. Therefore, it is necessary to develop economic approaches and increasing the production of insulin for the future and medicinal plants could be regarded as a promising prospect for insulin production. Materials and methods: The Allium ursinum and Silybum marianum were collected. Each herbarium was identified in School of Pharmacy affiliated with Mazandaran University of Medical Sciences and the extract was used by percolation with 70% ethanol extraction, after the solvent was evaporated by using the rotary. After the successful isolation of mesenchymal stem cells (MSCs), Wharton's jelly was derived and approved. Then, the mesenchymal stem cells were differentiated to pancreatic beta cells with two herbal extracts. Results: Compared with the control group, there was a significant difference between the levels of insulin in the culture medium obtained from the two plants (P= 0.0001). In addition, via specific dithizone staining, the insulin producing cells (IPCs) were proven. Conclusion: The extracts of Allium ursinum and Silybum marianum were found capable in inducing differentiation of the mesenchymal stem cells derived from Wharton's jelly into IPCs. Allium ursinum was seen with the highest rate of insulin production, while Silybum marianum had the lowest rate of insulin production, therefore, Allium ursinum could be more effective in treatment of diabetes.