مقايسه اثرات بازدارندگي نايسين، پلي ال ليزين، گلايسين، نانوذرات منيزيم اكسيد و عصاره اسپند بر سودوموناس آئروژينوزا استاندارد و مقاوم چند دارويي

Comparison of Inhibitory Effects of Nisin, Glycine, Poly-L-lysine, Magnesium Oxide Nanoparticles and Peganum harmala Extract on Standard and Multidrug- Resistant Pseudomonas aeruginosa

زمينه و هدف: سودوموناس آئروژينوزا از مهمترين عوامل عفونت هاي بيمارستاني محسوب مي شود كه سويه هاي استاندارد و مقاوم آنتي بيوتيكي آن مي توانند اندام هاي حياتي بدن از قبيل ريه ها و سيستم ادراري را آلوده سازند. در اين تحقيق، اثرات مهاركنندگي نايسين، گلايسين، پلي ال ليزين، نانوذرات منيزيم اكسيد و عصاره هيدروالكلي اسپند بر سويه هاي استاندارد و مقاوم چند دارويي سودوموناس آئروژينوزا بررسي شده است. مواد و روش كار: نانوذرات منيزيم اكسيد به روش شيميايي مرطوب در اندازه nm 50-30 تهيه گرديدند. ساختار نانوذرات توسط آناليز پراش اشعه XRD (X) و ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) تائيد شدند. عصاره گيري از دانه هاي اسپند به روش خيساندن در محلول آب-اتانول 1:1 صورت پذيرفت. محلول هايي از گلايسين، پلي ال ليزين و نايسين تهيه شدند و توسط فيلتر μm 0/22 استريل گرديدند. اثرات بازدارندگي كليه تركيبات در قالب مقادير قطر هاله مهاري رشد (IZD)، حداقل غلظت بازدارندگي رشد (MIC) و حداقل غلظت كشندگي (MBC) با استفاده از روش هاي انتشار در ديسك و ميكرو رقيق سازي براث طبق استانداردهاي CLSI تعيين گرديدند. يافته ها و بحث: اثرات مهاري شاخصي از گلايسين، پلي ال ليزين، نانوذرات منيزيم اكسيد و عصاره گياهي در بالاترين غلظت به كار رفته بر سودوموناس آئروژينوزا مشاهده نشد. اثرات بازدارندگي فقط در مورد نايسين با قطر هاله عدم رشد mm13/08 و 10/36 و MIC معادل μg/mL 128 و 64، و MBC معادل μg/mL 512 و 256 عليه دو سويه استاندارد و مقاوم ثبت گرديد. نايسين به عنوان يك نگهدارنده طبيعي مواد غذايي مي تواند به تنهايي يا در تركيب با آنتي بيوتيك هاي رايج، در درمان بيماري هاي ناشي از سودوموناس آئروژينوزا بكار برده شود.

Background and Aims: Pseudomonas aeruginosa is one of the most important common causes of nosocomial infections that its standard and antibiotic-resistant strains can infect critical body organs such as the lungs and the urinary tract. In this study, inhibitory effects of nisin, glycine, poly-L-lysine, magnesium oxide nanoparticles and hydroalcoholic extract of Peganum harmala were assessed against standard and multidrug-resistant strains of P. aeruginosa. Materials and Methods: MgO nanoparticles with sizes of around 30-50 nm were synthesized via wet chemical method. Their structure were characterized using X-ray diffraction (XRD) analysis and scanning electron microscope (SEM). P. harmala seed extract was prepared by soaking in water-ethanol 1:1. Solutions of glycine, poly-L-lysine and nisin were prepared, and sterilized using 0.22 μm filter. Inhibitory effects of all compounds as inhibition zone diameter (IZD), the minimum inhibitory concentration (MIC) and the minimum bactericidal concentration (MBC) values were determined according to CLSI guidelines using disk diffusion and broth microdilution methods. Results and Conclusions: No significant inhibitory effects against P. aeruginosa were observed at the highest used concentrations of glycine, poly-L-lysine, MgO nanoparticles and plant extract. Inhibitory effects against both standard and resistant strains were only recorded for nisin with inhibition zone diameter of 10.36, 13.08 mm, MIC of 64, 128 μg/mL and MBC of 256, 512 μg/mL. Nisin as a natural food preservative can be used alone or in combination with current antibiotics to treat diseases caused by P. aeruginosa.