تحليل توان سازگاري كشاورزان گندم‌كار شهرستان سرپل ذهاب در برابر تغييرات اقليمي

Assessment of Adaptive Capacity of Wheat Growers to Climate Change in Sarpolezahab Township

تغييرات اقليم در بسياري از نقاط جهان، آثار خود را در دهه ي اخير به جاي گذاشته و انتظار مي رود در دهه هاي آينده نيز اثرات اين تغييرات تشديد شود. ايران نيز از اين تغييرات بزرگ مقياس مستثني نبوده و اثرات آن در بسياري از حوضه هاي آبخيز مشاهده شده است. يكي از راه هاي كاهش اثرات اين پديده، سازگاري كشاورزان با تغييرات آب و هوايي است. با توجه به اهميت موضوع، هدف از اين مطالعه، بررسي توان سازگاري در بين 370 كشاورز گندم‌كار شهرستان سرپل ذهاب نسبت به تغييرات اقليمي بود. از اين رو، از روش پيمايشي استفاده شد و نمونه ها با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله‌اي انتخاب و داده ‌ها با استفاده از پرسشنامه ساختارمند جمع آوري گرديد. نتايج مربوط به توان سازگاري در دهستان هاي مورد مطالعه نشان داد كه دهستان بشيوه و پاطاق داراي بيشترين توان سازگاري و دهستان قلعه شاهين داراي كمترين ميزان توان سازگاري در بين دهستان ها مي باشد. علاوه بر اين، نتايج به دست آمده نشان داد كه فقدان منابع مالي، كمبود آب، عدم توجه مسئولان دولتي به بخش كشاورزي، كمبود اعتبارات دولتي و قطع يارانه‌ها در بخش كشاورزي از مهم ‌ترين موانع سازگاري كشاورزان گندم‌كار است.

During the recent decades, climate change has impacted the globe and its long lasting outcome on farmers’ livelihood is expected to increase in the next decades. In Iran, climate change has impacted agricultural sector in general and watershed regions in particular. In order to mitigate the diverse effects of climate change, farmers are motivated to use adaptation strategies. Adaptation is an adjustment in a system’s behavior and characteristics that enhance its ability to cope with external stress. The purpose of this survey was to assess the adaptive capacity of 370 wheat farmers in Sarpolezahab Township towards climate change. A multistage stratified cluster sampling was used to collect data using a structured questionnaire. Individual interview was used to complete the research instrument. The overall score of adaptive capacity of farmers indicated that farmers living in Beshive and Patagh had the highest adaptive capacity compared to Ghaleshahin region with the lowest level of adaptive capacity. Results also revealed that lack of financial resources, lack of water resources, lack of attention on behalf of policy makers, lack of public funds, and limited subsidiaries play an important role in adaptive capacity.