بررسي عوامل گرايش به بدحجابي و راه كارهاي مقابله با آن

Study of Influencing Factors on Tendency to Bad Dressed and its Solutions

حجاب و پوشش يكي از بايدها و هنجارهاي فرهنگ ديني و بومي ما و از سوي ديگر، يكي از مهم ترين جنبه هاي جنگ نرم دشمنان انقلاب اسلامي است. مسئله بدحجابي بدون شك يكي از پيامدهاي تهاجم فرهنگي است و نگرش سطحي و مقطعي به اين مسئله، شناخت لازم و درك صحيح براي برنامه ريزي هاي فرهنگي كارا و اثربخش را ممكن نمي سازد. بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي عوامل گرايش به بدحجابي و راه كارهاي مقابله با آن است. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت، از نوع تحقيقات توصيفي ـ پيمايشي است كه به صورت ميداني و همراه با آن از مطالعات كتابخانه اي به منظور تدوين مباني نظري نيز استفاده شده است. در اين پژوهش، محققان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته كه اعتباريابي و روايي سنجي شد، به گردآوري داده ها پرداختند. سپس داده هاي به دست آمده با استفاده از روش مدل سازي معادلات ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در چارچوب مفهومي اين پژوهش، با تفكر سيستمي به موضوع حجاب پرداخته شد و از اين رو حجاب به عنوان يك سيستم اجتماعي در نظر گرفته شد و عناطر اصلي آن در چهار بخش: ورودي ها، فراگرد، پيامدها و بازخورد مورد بررسي قرار گرفت.

The hijab is one of our Cultural religious norms and on the other hand, it is one of the most important aspects of soft war on behalf of enemies of the Islamic Revolution of Iran. Therefore, the bad Dressed is undoubtedly one of the consequences of cultural invasion. and crosssectional approaches couldn’t be useful for understanding the problem deeply and doesn’t provide enough knowledge for effective and efficient cultural planning. The study aims to investigate the causes of the emergence of bad dressed and ways to deal with it. At this descriptive survey study field as well as library studies were used to develop a theoretical frame work. Data collected through the researcher-made questionnaire that was validated and justified. The data was analyzed through using structural equation modeling. Conceptual framework was based on systematic thinking and comprehensive approach to the bad dressed phenomena. Thus the hijab is considered as a social system and the main elements in four sections; inputs, process, outcomes, and feedback were investigated.