عنوان مقاله :
گزارش يك مورد نادر استئوساركوم فك پايين در كودك 8 ساله
عنوان به زبان ديگر :
A Rare Case Report of Mandible Osteosarcoma in an 8-Year-Old Child
پديد آورندگان :
شيوا، آتنا دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده دندانپزشكي - گروه آسيب شناسي دهان، فك و صورت , پاكروان، اميرحسين دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده دندانپزشكي - گروه جراحي دهان، فك و صورت
كليدواژه :
استئوساركوم , فك تحتاني , ايمونوهيستوشيمي
چكيده فارسي :
مقدمه: استئوساركوم فك، توموربدخيم اوليه استخوان با منشا سلولهاي مزانشيمال با توانايي توليد استئوئيد است، كه عمدتاً استخوان هاي بلند و به ندرت ناحيه فك و صورت را درگير مي كند. معمولاً در دهه سني سوم وچهارم مشاهده مي شود و در مردان كمي شايع تر از زنان است و در منديبل و ماگزيلا به يك نسبت بروز مي كند.
گزارش مورد: بيمار دختري 8 ساله بود كه به دليل ضايعه تومورال در خلف منديبل به جراح فك و صورت در ساري مراجعه نمود. بررسي هيستوپاتولوژيك ضايعه تومورال بعد از انجام جراحي،استئوساركوم فيبروبلاستيك بود و سپس جهت تاييد تشخيص ضايعه درخواست ماركرهاي ايمونوهيستوشيمي شد كه نتيجه ماركرها تشخيص نهايي استئوساركوم فك را تاييد نمود.
نتيجه گيري: تشخيص استئوساركوم به دليل تظاهرات مشترك باليني با ضايعات خوش خيم در بيماران مبتلا چالش برانگيز است و تشخيص اشتباه در استئوساركوم فك بسيار رايج است.تشخيص صحيح و ارجاع به موقع در پيش آگهي و طول عمر بيماران تاثير زيادي دارد.
چكيده لاتين :
Introduction: Osteosarcoma of jaw bones is the most common primary malignant bone tumor arising from mesenchymal cells capable of producing steoid; this disorder predominantly occurs in the long bones and rarely involves the maxillofacial region. Normally, this disease presents in the third and fourth decades of life, is slightly more common in men than women, and affects the mandible and maxilla in the same proportion.
Case report: An 8-year-old girl was referred to an oral and maxillofacial surgeon due to tumoral lesions in the posterior mandible in Sari, Iran. After the surgery, histopathological examination of the tumoral lesions revealed fibroblastic osteosarcoma. Further, immunohistochemical markers were evaluated, results of which approved final diagnosis of mandible osteosarcoma.
Conclusion: Given that osteosarcoma of jaw bones share the same clinical manifestations with benign lesions, misdiagnosis is highly common and diagnosis is challenging for dentists. Accurate diagnosis and early referral are critical in prognosis and survival of patients.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد