ﻓﻬﻢ دﯾﮕﺮي در ﻓﻀﺎي ﻣﺠﺎزي؛ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دو ﺟﻨﺎح ﺳﯿﺎﺳﯽ اﺻﻮل ﮔﺮا و اﺻﻼح ﻃﻠﺐ

Understanding of the Other in Cyberspace; Study of Political Parties in Iran, Fundamentalists and Reformists

جامعه ايران مانند هر جامعه بزرگ ديگري تركيبي از نيروهاي اجتماعي مختلف است كه زيستن آن ها در يك جامعه منوط به حفظ حداقلي از فضاي اشتراك است؛ از اين رو، ايماژي كه نيروهاي اصلي اجتماعي جامعه از رقيب خود عرضه مي كنند، داراي اهميت است، زيرا اين تصور از ديگري، چشم اندازها و چالش هاي تفاهم در كشور را مشخص مي كند. اين مقاله با بهره مندي از نظريه هاي باختين و باومن به فهمِ ديگري در سياست ايران ـ با محوريت فضاي مجازي ـ ميان دو جريان اصول گرايي و اصلاح طلبي پرداخته است. اين مقاله از روش تحليل مضمون استفاده مي كند و گزيده اي از وبگاه هاي دو جناح را براي تحليل انتخاب مي كند. اين مقاله تصور از «خود» و «ديگري» نزد اصول گرايان و اصلاح طلبان را با توجه به آنچه آن ها در وبگاه هايشان از «خود» و «ديگري» بازنمايي كرده اند، بررسي مي كند. سرانجام، بر اساس مضمون هايي كه از وبگاه هاي دو جناح ياد شده استخراج شد، تصور آن ها از هم نه بر مبناي «فهم ديگري»، بلكه بر مبناي «تحمل ديگري» بازنمايي شده است.

The Iranian society- despite wishes or some ideals or in a controversy way stereotypes - is a sophisticated society with high level of diversity across the class, ideologies, life styles etc. Therefore surviving of this historical entity requires a set of cultural trait, which fascinates social interactions across the diversity. This article based on Bakhtin and Bauman theoretical view, concerns on the imaginization of each other through Reformist and Pricipalist political blocs. Through thematic analyses, it studies a sample of websites of two main wings of Iranian power field. The article looks to characterize the image of “self” and “other” that is created through political websites. The main questions are how they represent other and self. This is important if we want to problemize the dialogue in Iran. The results show that this way of narrative can not be a proper abscess for understanding the other as a key needs for Iranian circumstance. it almost shows a “bearable other” which can bear for our dignity not its deserved. In other word not for their right or merit but for their generosity.