مقايسه استحكام پيوند ريزبرشي كامپوزيت رزين سيلوران با كامپوزيت متاكريلاتي معمول به عاج دندان هاي شيري

Comparison of Micro-Shear Bond Strength between Silorane-Based Composite and Conventional Methacrylate-Based Composite to the Dentin of Primary Teeth

مقدمه: يكي از معيارهاي مهم در انتخاب ماده ترميمي، استحكام پيوند بين ماده ي ترميمي و دندان است كه در انجام ترميم منطبق با ساختار دندان و كاهش ريزنشت داراي اهميت است. با توجه به اقبال جديد به كامپوزيت رزين هاي با انقباض كم،هدف مطالعه ي حاضر، مقايسه ي استحكام پيوند ريزبرشي كامپوزيت رزين سيلوران (P90) با كامپوزيت متاكريلاتي معمول (Z250)به عاج دندان هاي شيري بود. مواد و روشها : در اين مطالعه ي آزمايشگاهي،24 دندان كانين شيري سالم انتخاب شدند. از هر دندان دو ديسك عاجي به ضخامت دو ميلي متر تهيه گرديد. نمونه ها به چهار گروه 12 تايي تقسيم شدند. در هر گروه، سيلندر كامپوزيتي به قطر0/7 ميلي متر به شرح زير به سطح عاج پيوند گرديد. گروه اول: سيستم باند P90 + كامپوزيتP90، گروه دوم: اچينگ + سيستم باند P90 + كامپوزيتP90 ، گروه سوم: + Single bond+كامپوزيتZ250 ، گروه چهارم: اچينگ +Single bond+ كامپوزيت Z250 . سپس نمونه ها تحت نيروي برشي قرار گرفتند تا در نهايت دچار شكست شوند. داده ها با آزمون هاي آماري توسط Tamhane’s T2 آناليز شدند وp<0/05 معني دار تلقي گرديد. يافته ها: ميانگين استحكام پيوند ريزبرشي در چهار گروه مورد مطالعه، با هم تفاوت معني دار داشتند (p<0/05). به اين ترتيب كه بيشترين ميزان استحكام پيوند مربوط به گروه دوم وكمترين آن مربوط به گروه سوم بود. نتيجه گيري: كامپوزيت P90نسبت به كامپوزيت Z250، استحكام پيوند ريز برشي بيشتري به عاج دندان هاي شيري داشته و كاربرد اچ قبل از كاربرد پرايمر در سيستم باندينگ سيلوران، قدرت پيوند اين كامپوزيت رزين را به عاج دندان هاي شيري افزايش داد.

Introduction: Bond strength between the restorative material and tooth structure is one of the major factors in the selection of restorative materials, which plays a key role in durable restoration and reducing microleakage. Considering the recent attention of researchers to low-shrinkage composites, the present study aimed to compare the micro-shear bond strength of silorane-based composite (P90) with the conventional methacrylate-based composite (Z250) to the dentin of primary teeth. Materials and Methods: In this experimental study, 24 intact primary canines were selected. Two disks (thickness: 2 mm) were prepared from each tooth, and the samples were randomly divided into four groups (n=12). Composite resin cylinders (r=0.7) were adapted on each dentin surface, as follows: g1: (silorane bond system + P90), g2: (etch + silorane bond system + P90), g3: (single bond + Z250), g4: (etch + single bond + Z250). Afterwards, the samples were subjected to a micro-shear bond strength test until failure. Data analysis was performed using Tamhane’s T2 (P<0.05). Results: Statistically significant differences were observed between the four groups of g1, g2, g3, and g4. The highest bond strength was reported in the second group (etch + silorane bond + composite P90), while the third group (single bond + Z250) had the lowest micro-shear bond strength compared to the other groups. Conclusion: According to the results, silorane-based composite (P90) has higher micro-shear bond strength to the primary dentin compared to the methacrylate-based composite (Z250). Moreover, etching the surfaces could increase the bonding efficiency of P90 to the primary dentin.