فناوري سلول خورشيدي ركتني از تئوري تا عمل

تقاضا براي استفاده از تكنولوژي هاي جمع آوري انرژي خورشيدي به شكل روز افزوني در حال افزايش است. يكي از اين تكنولوژي ها، سلول هاي خورشيدي هستند كه از آنها براي جمع آوري انرژيخو رشيدي و توليد الكتريسيته استفادهمي شود.از اصلي ترين معايب اين تكنولوژي ، راندمان پايين و وابستگي شديد آن به نور روز و تغييرات شرايط آب و هوايي است. علاوه بر اين، آنها به يك سيستم مكانيكي رد ياب خورشيدي جهت افزايش راندمان خود نياز دارند. طي ساليان اخير اقدامات قابل توجهي براي جايگزيني پنل هاي خورشيدي فتوولتائيك با نانوآنتن هاي نوري براي غلبه بر معايب سلول هاي خورشيدي فعلي صورت گرفته است. ايده جمع آوري انرژي خورشيدي و تشعشعات زميني با استفاده از نانوآنتن ها بر اين اساس است كه هنگامي كه موج الكترومغناطيسي خورشيدي به يك نانوآنتن برخورد مي كند، يك جريان متغير با زمان بر روي سطح نانوآنتن ايجاد شده و در نتيجه ولتاژي در محل تغذيه آن توليد مي شود، از اين رو با جايگذاري يكسوسازي مناسب در محل تغذيه نانوآنتن، توان dcمطلوب توليد مي گردد. به اين گونه سيستم هاي جمع آوري انرژي خورشيدي كه شامل يك آنتن و يك يكسوساز است، ركتن مي گويند. با توجه به فراهم بودن فناوري لازم براي ساخت ساختارهاي با ابعاد نانو، امروزه امكان ساخت نانوآنتن ها امكان پذير شده است. در اين مقاله ما به بررسي و معرفي سيستم ركتن خورشيدي جهت جمع آوري انرژي خورشيدي مي پردازيم.