اثر لورانتوس loranthus europea jacq. درجذب عناصر ماكرومغذي از گونه بلوط غربQuercus persica در جنگل‌هاي ايلام (مطالعه موردي: منطقه تنگ دالاب)

در تحقيق حاضر اثرات لورانتوس روي پنج عنصر غذايي ضروري شامل ; ازت در روي درختان دانهزاد بلوط بررسي شد. اين عمل با استفاده از روش آناليز برگ صورت گرفت. (Mg) و منيزيم (P) فسفر سه ايستگاه كه شرايط رويشي مشابهي از لحاظ قطر برابرسينه، ارتفاع، شكل تاج وسلامتي انتخاب شدند. بررسي بر روي سه تيمار شامل درختان شاهد (سالم)، درختان آلوده و شاخههاي سالم درخت آلوده انجام شد. براي اينكار در مجموع 6 پايه كاملاسالم بهعنوان شاهد و 6 پايه آلوده به لورانتوس نزديك هم انتخاب و برگها در حد كافي برداشت و به آزمايشگاه منتقل شدند. پس از خشك شدن، آسياب و آناليز و ميزان عناصر با يكديگر مقايسه شد. عناصرماكرو خاك منطقه نيز در آزمايشگاه بررسي شد. در درختان آلوده به لورانتوس نسبت به درختان سالم بهترتيب بالاتر بود و تفاوت معنيداري را در سطح 95 K و P عناصر تفاوت معنيداري مشاهده نگرديد. هم چنين بر (Mg) منيزيم ،(Ca) كلسيم ،(N) درصد نشانداد اما براي ساير عناصر ازت و(Mg) در درختان بلوط بالاتر و عناصر منيزيم (Ca) و كلسيم (K) اساس جدول استاوت، حد كفايت براي عناصر پتاسيم كمتر شد و نشانداد كه درختان بهراحتي كلسيم و پتاسيم خاك را جذب كرده ولي منيزيم، ازت، فسفر را (P) وفسفر N)) ازت در حد بسيار اندك از خاك به بافتهاي خود انتقال دادند. عليرغم كيفيت بالاي خاك از لحاظ مواد ماكرومغذي و توان مناسب درختان در جذب عناصر ماكرو مغذي خاك ملاحظه شد كه لورانتوس عناصر غذايي ماكرو درختان بالاخص پتاسيم و فسفر را به بافتهايش بهراحتي انتقال داده و نهايتا سبب ضعف مرفولوژيك و فيزيولويك درختان بلوط شده و لذا ميتوان با مبارزه جديتر، وضعيت رويشگاه زاگرس را بهبود بخشيد .