بررسي رابطه شيوع چاقي و اضافه وزن با شيوه زندگي و سطح آمادگي جسماني در دانشجويان

Obesity and Overweight and Its Association with Lifestyle and Fitness Level in Students

زمينه و هدف: با افزايش شهرنشيني و پيشرفت تكنولوژي، شيوه زندگي غيرفعال افزايش يافته است، كه خود عاملي براي شيوع اضافه وزن و چاقي مي باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي رابطه شيوع چاقي و اضافه وزن با شيوه زندگي و سطح آمادگي جسماني در دانشجويان انجام شده است. روش كار: در اين مطالعه توصيفي و كاربردي، از بين دانشجويان دانشگاه جهرم، 360 دانشجو (107 مرد با ميانگين سني 93 /1±57 /21 سال و 253 زن با ميانگين سني 63 /1±91 /20 سال) از طريق نمونه گيري خوشه اي تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. قد و وزن و نمايه توده بدن محاسبه گرديد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه شاخص زندگي برسلو و شاخص ميزان آمادگي جسماني استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد (0/05≥p). يافته ها: نتايج نشان داد كه شيوع كلي اضافه وزن در دانشجويان دانشگاه جهرم 34 /16 درصد و شيوع كلي چاقي 04 /3 درصد بود. رابطه بين نمايه توده بدن با سبك زندگي (p=0/02 ,r=-0/47) و با سطح آمادگي جسماني (p=0/02، r=-0/51) در دانشجويان مرد رشته علوم ورزشي و همچنين رابطه بين سبك زندگي و نمايه توده بدن (p=0/01 ,r=- 0/52) دانشجويان پسر دانشكده علوم معنادار بود. در صورتي كه رابطه بين نمايه توده بدن با سبك زندگي در دانشكده هاي ديگر در هر دو جنسيت معنا دار نبود. نتيجه گيري: بطور كلي نتايج نشان دادند كه سبك زندگي فعال و سطح آمادگي جسماني بالاتر رابطه معكوسي با نمايه توده بدني و در نهايت با چاقي و اضافه وزن دارند و شيوع چاقي و اضافه وزن در افراد فعال نسبت به غير فعال كمتر است.

Background & objectives: Inactive lifestyle has increased by urbanization and technological progress. It is a factor in increasing prevalence of overweight and obesity.This study aimed to investigate the association between obesity and overweight with lifestyle and fitness level in students. Methods: In this applied study, 360 students of Jahrom University (107 males aged 21.57±1.93 years and 253 females aged 20.91±1.63 years) were selected by random cluster sampling method. Height, weight and body mass index (BMI) were measured. Lifestyle and fitness level were evaluated using Berslow Life Index questionnaire and physical fitness index. Pearson correlation coefficient was used to evaluate association between study factors. Results: The results show that the overall prevalence of overweight and obesity were 34.16% and 3.04% respectively. The relationship between BMI and lifestyle was (r=- 0.47; p=0.02) and fitness levels (r=- 0.51; p=0.02) in sport science student. There was aslso a negative relationship between BMI and lifestyle (r=-0.52; p=0.01) in men students studying science. While a significant relationship was not observed between BMI and lifestyle in other faculties and both sexes. Conclusion: The results indicate that active lifestyle and a higher fitness level is inversely related to BMI, obesity, and overweight. In addition, Obesity and overweight are less common in active people than inactive people.