بررسي رابطه ادراك عدالت سازماني و رضايت شغلي در دو سازمان آموزشي

Examining the relationship between perceived organizational Justice and its components on job satisfaction

پژوهش حاضر به بررسي رابطه ادراك عدالت سازماني و رضايت شغلي كاركنان سازمان‌هاي ‌اداري مي‌پردازد. ادراك عدالت سازماني داراي سه مؤلفه ادراك عدالت توزيعي، ادراك عدالت رويه‌اي، و ادراك عدالت مراوده‌اي در نظر گرفته شد و ابعاد رضايت شغلي نيز رضايت از ماهيت كار، رضايت از حقوق و مزايا، رضايت از سرپرست و مدير، رضايت از ترفيعات، و رضايت از همكاران ‌است‌. نمونه مورد مطالعه 265 نفر از كاركنان اداره كل آموزش و پرورش استان مازندران و دانشگاه مازندران را شامل مي‌شود. يافته‌هاي ‌پژوهش نشان داد كه ادراك عدالت سازماني 62/2 درصد از تغييرات رضايت شغلي را توضيح مي‌دهد. همچنين هر يك از مؤلفه‌هاي ‌ادراك عدالت سازماني نيز ‌ تأثير معناداري بر رضايت شغلي كاركنان دارند.

The main goal of this study is to examine the relationship between perceived organizational justice and job satisfaction of administrative staff. Perceived organizational justice comprises of three components, namely: distributive justice, procedural justice, and interactional justice. The dimensions of job satisfaction are: satisfaction of the nature of the work, satisfaction with pay and benefits, the consent of the administrator, promotion satisfaction, and satisfaction of partners. The sample consisted of 265 employees who work at the office of Education of Mazandaran province and the University of Mazandaran. Findings indicate that organizational justice perception explains 62.2 percent of the changes in job satisfaction. Additionally, each of the components of perceived organizational justice showed significant effect on job satisfaction. It becomes evident that there is a great consistency between the employed theory and empirical findings.