پديد آورندگان :
داوري، عبدالرحيم دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت دهان و دندان - گروه ترميمي و زيبايي , دانش كاظمي، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت دهان و دندان - گروه ترميمي و زيبايي , اسماعيلي، حديث دانشگاه علوم پزشكي وخدمات بهداشتي، درماني شهيدصدوقي يزد - دانشكده دندانپزشكي , كوهستاني، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد - دانشكده دندانپزشكي
كليدواژه :
استحكام باندريز برشي , سايلوران , متاكريلات , كامپوزيت
چكيده فارسي :
مقدمه: كامپوزيت رزينها به طور گسترده اي در دندانپزشكي ترميمي استفاده مي شوند و به طور عمده داراي بيس متاكريلات هستند. بزرگترين عيب اين مواد انقباض پليمريزاسيون است. نوآوري جديد، ساخت كامپوزيت بابيس سايلوران است كه كمترين مقدار انقباض را دارد. هدف از اين مطالعه آزمايشگاهي بررسي استحكام باند ريزبرشي بين كامپوزيت قديمي و جديد با استفاده از دو سيستم باندينگ و كامپوزيت مي باشد.
مواد و روشها : 78 استوانه كامپوزيتي به طور مساوي از دو گروه متاكريلات و سايلوران به ارتفاع 2 ميليمتر و قطر 5 ميليمتر ساخته شدند. نمونه ها هزار بار ترموسايكل و به شكل 6 گروه تقسيم شدند. درگروه 1، كامپوزيت z250 بعد از fresh و باندينگ p90 لايه جديد سايلوران روي آن قرار گرفت در گروه 2، كامپوزيت z250 بعد از freshو اسيد اچ و باندينگ p90 لايه جديد سايلوران روي آن قرار گرفت. در گروه 3، كامپوزيت z250 بعد از freshو اسيد اچ و باندينگ single bond لايه جديد z250 روي آن قرار گرفت. در گروههاي چهارم تا ششم نحوه آماده سازي نمونه ها مشابه گروههاي اول تا سوم بود. با اين تفاوت كه آماده سازي بر روي كامپوزيت 90P انجام شد. سپس نمونه ها تحت آزمايش استحكام باند برشي توسط دستگاه اينسترون و با سرعت mm/min1 تا نقطه شكست بارگذاري شدند .جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS 17 استفاده شد. ابتدا نرماليتي داده ها با آزمون كلموگروف اسميرنوف بررسي شد. با توجه به نرمال بودن توزيع داده ها از تحليل واريانس يك طرفه و مقايسه دو به دو به روش Tukey استفاده شد.
يافته ها: تفاوت معني داري در استحكام باند ريزبرشي در بين گروهها وجود داشت (0/001=p). ميانگين استحكام باند ريزبرشي در كامپوزيتهاي بيس سايلوران با ميانگين (5/97±36/62) نسبت به كامپوزيتهاي بيس متاكريلات (5/97±26/12) به طور معني داري بيشتر بود (0/001=P)
نتيجه گيري: كاربرد اسيد اچ تاثير بسزايي در استحكام باند ريزبرشي نداشت؛ ولي كاربرد باندينگ P90 در كامپوزيت سايلوران باعث ايجاد استحكام باند بيشتري شد. بيشترين ميزان استحكام باند در ترميم كامپوزيت سايلوران p90 با كامپوزيت سايلوران مشابه و كمترين ميزان استحكام باند در ترميم كامپوزيت متاكريلات z250 با كامپوزيت متاكريلات مشابه ديده شد. در كل ميزان استحكام باند ريزبرشي دركامپوزيت با بيس سايلوران بيشتر ازكامپوزيت با بيسمتاكريلات بود (0/001=P-Value).
چكيده لاتين :
Introduction: Methacrylate composite resins are widely used in restorative dentistry. The greatest disadvantage of these materials is polymerization shrinkage. The recent innovations include making silorane-based composites with the least amount of shrinkage. Herein, we sought to investigate micro-shear bond strength between the former and new composites using both bonding and composite systems.
Materials and Methods: Seventy-eight cylindrical methacrylate- and silorane-based composites with the height and diameter of 2 mm and 5 mm, respectively, were prepared and thermocycled for 1000 cycles for aging.Then, the blocks were divided into six subgroups: 1) Z250, after freshening and P90 bonding, the new silorane layer was placed on them; 2) Z250, after freshening, acid etching, and P90 bonding, the new silorane layer was attached; 3) Z250, after freshening, acid etching, and single bonding, the new Z250 layer was attached; 4) P90 composite, after freshening and P90 bonding, the new silorane layer was attached; 5) P90, after freshening, acid etching, and P90 bonding, the new silorane layer was attached; and 6) P90, after freshening, acid etching, and single bonding, the new Z250 composite was attached. Then, all the bonded samples were tested for micro-shear bond strength by Instron machine at the speed of 1 mm/min; the samples were loaded until reaching the breaking point. To analyze the data, Kolmogorov–Smirnov test, one-way analysis of variance, and Tukey’s post hoc test were run in SPSS, version 17.
Results: There was a significant difference in micro-shear bond strength between the groups (P=0.0001). The mean of micro-shear bond strength in the silorane-based composite group was significantly higher than that of the methacrylate-based composites (36.62±5.97 vs. 26.12±5.97; P=0.0001).
Conclusion: Acid etching does not significantly affect shear bond strength, but applying P90 bonding in silorane composites increases the shear bond strength. The greatest bond strength was observed in restoring the P90 silorane composite with a similar silorane composite and the least strength was found in restoring the Z250 methacrylate composite with a similar methacrylate composite. In general, the micro-shear bond strength of silorane-based composites was greater than that of the metacrylate-based composites.
