بررسي نقش آموزش آكادميك زنان در نحوه مديريت تعارض در زندگي زناشويي

فرايند توسعه اجتماعي ، جوامع در حال گذار ، از جمله ايران را دستخوش تغييرات اجتماعي بنيادين و گسترده اي ساخته و ماهيت بنيادين و فرايند سريع و ناموزون آن ، تغييرات اجتماعي متعددي را براي اين جوامع و خانواد ه ها در پي آورده است. پيشي گرفتن زنان نسبت به مردان در سطوح تحصيلي در جامعه در دهه هاي اخير يكي از اين تغيرات است. مقاله حاضر با بهر ه گيري از روش موردپژوهي ابزاري ، درصدد آزمون تئوري هاي آرچر در مورد عامليت فردي ، نظريه منابع بلود و وولف ، تئوري منابع در بستر فرهنگي رادمن ، اجزاي كنش پارسونز ، تئوري عدم تعادل در ساختار خانواده و نظريه مبادله و همزمان بررسي نقش تحصيلات آكادميك زنان در بروز تغييرات و به دنبال آن ، نحوه حل تعارض در زندگي زناشويي بوده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد تحصيلات دانشگاهي زنان چنانچه باعث تغيير در گرايش هنجاري آنان نسبت به نقش هاي زناشويي گردد ، در حالي كه نگرش همسرانشان به نقش هاي زناشويي تغيير نكرده باشد ، ممكن است ميزان تضاد در خانواده را افزايش دهد. اما در اين ميان ، نقش زنان در مديريت تضاد و برقراري تعادل در خانواده بسيار مؤثر است.