بررسي هوش معنوي در اعضاي هيات علمي دانشكده دندانپزشكي و ارتباط آن با توانمندي تدريس

Assessment of Spiritual Intelligence and its Association with Teaching Ability in the Faculty Members of the School of Dentistry

مقدمه: با توجه به اهميت ارتقاي توانمندي تدريس در اعضاي هيات علمي و بررسي عوامل مرتبط با آن و با عنايت به منابع كم موجود در اين زمينه، تحقيق حاضر با هدف بررسي هوش معنوي و ارتباط آن با توانمندي تدريس در اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد دندانپزشكي در سال 1394 انجام شد. مواد و روشها: تحقيق حاضر به روش تحليلي، از نوع همبستگي انجام شد. هوش معنوي با نسخه فارسي پرسشنامه استاندارد كينگ كه قبلاً روايي و پايايي آن به اثبات رسيده بود و نيز توانمندي تدريس با استفاده از نسخه فارسي پرسشنامه استاندارد آلاباما بررسي شد. پرسشنامه هوش معنوي كينگ در مقياس 5 درجه ليكرت و پرسشنامه توانمندي تدريس آلاباما در مقياس 4 درجه ليكرت امتيازگذاري شدند. عوامل مرتبط مثل سن و جنس نيز بررسي شدند. جهت تحليل يافته ها از آزمون آماري كاي-دو و اسپيرمن استفاده شد. يافته ها: تعداد 132عدد پرسشنامه بين اعضاي هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد دندانپزشكي پخش شد كه از اين تعداد، 96 عدد پرسشنامه جمع آوري شد. ميزان نمره هوش معنوي 15/4± 58/8 و ميانگين نمره توانمندي تدريس 17/3± 92/1 . ميزان همبستگي بين هوش معنوي با توانمندي تدريس اعضاي هيات علمي برابر با0/301 =r گزارش شد (p=0.01)، افراد مونث(p=0.005)، سابقه تدريس بيشتر(p=0.05)، وضعيت استخدامي با ثبات (p=0.01)، هوش معنوي بالاتري داشتند. توانمندي تدريس در متاهلين (p=0.005)، وضعيت با ثبات استخدامي به طور معني داري افزايش داشت. نتيجه گيري:به نظر مي رسد همبستگي هوش معنوي با توانمندي تدريس در حوزه دندانپزشكي در حد كم مي باشد. افراد مونث با سابقه تدريس بيشتر و وضعيت استخدامي با ثبات هوش معنوي بيشتر و متاهلين با ثبات استخدامي از توانمندي تدريس بالاتري برخوردار بودند.

Introduction: Given the importance of enhancing the teaching ability of faculty members and the influential factors and considering the limited resources in this regard, the present study was conducted to evaluate the spiritual intelligence and its association with teaching ability in the faculty members of the dentistry school at Islamic Azad University in 2015. Materials and Methods: In this analytical-correlational study, the spiritual intelligence of the faculty members was assessed using the Persian version of the standard King's health questionnaire (KHQ), the validity and reliability of which were confirmed. Moreover, the teaching ability of the participants was evaluated using the Persian version of the Alabama standard questionnaire with proper validity and reliability. In the KHQ, spiritual intelligence was scored based on a five-point Likert scale, and teaching ability in the Alabama inventory scale was scored based on a four-point Likert scale. Influential factors, such as age and gender, were also reviewed. Data analysis was performed using the Chi-square and Spearman tests. Results: In total, 132 questionnaires were distributed among the faculty members of the Dentistry Unit at Islamic Azad University, 96 of which were collected. Mean scores of spiritual intelligence and teaching ability were 58.8±15.4 and 92.1±17.3, respectively. The correlation between the spiritual intelligence and teaching ability of the faculty members was estimated at 0.301. Spiritual intelligence was observed to be higher in the female participants (P<0.005) with more teaching experience (P<0.05) and stable employment (P<0.01). In addition, teaching ability increased significantly in the married women (P<0.005) with stable employment (P<0.01). Conclusion: According to the results, spiritual intelligence and teaching ability had low correlation in the field of dentistry. Women with a broad teaching background and stable employment were observed to have higher spiritual intelligence, while teaching ability was higher in the married faculty members with stable employment.