نقش مطالعات هيپسومتريك در تحليل وضعيت و فرسايش حوضه‌هاي آبريزجنوب و جنوب شرق شهرستان سراب

يكي از روش هاي كلاسيك، اما معتبر در تحليل نحوه تحول شبكه هاي زهكشي، به ويژه نحوه تحول رودخانه اصلي در بستر جريان، استفاده از روش هيپسومتري بي بعد است. نظر به اينكه تمامي تغييرات در رودخانه ها در بستر جريان آنها، به ويژه در دره ها به صورت مختلف نمود پيدا مي كند، لذا در اينجا از روش هيپسومتري بي بعد و انتگرال هيپسومتري، به منظور تحليل درست مراحل تحول در بخش هاي مختلف دامنه شمالي بزقوش بهره گيري شده است. مقادير بزرگ انتگرال بزرگتر از (0/5) به معني اين است كه مناطق مرتفع كمتر دستخوش فرسايش قرار گرفته اند.نتايج نشان مي دهد مقادير شاخص هيپسومتري در حوضه هاي منطقه متفاوت است ولي در حالت كلي نوع فرسايش و مرحله تحول تقريبا از نوع بلوغ به سمت پيري است كه حكايت از كاهش شدت هاي فرسايش در اين منطقه دارد. اين موضوع از نظر برنامه هاي آبخيزداري داراي اهميت قابل ملاحظه است.همچنين، حداقل مقادير hi محاسبه شده 230/. مربوط به حوضه شماره 9(هريس) است و بيشترين مقدار معادل 627/. مربوط به حوضه شماره 3(نرميق) مي باشد. بررسي مقاديرhiومرحله فعاليت فرسايش به تفكيك حوضه ها نشان مي دهد كه تنها يك حوضه يعني حوضه نرميق چاي در مرحله جواني از نظر فرسايش است و سه حوضه (عبدل آباد، اردها و گوشنق) داراي مرحله بلوغ و حالت متعادل از نظر فرسايش و رسوبگ ذاري و بقيه يعني 6 حوضه باقيمانده داراي شرايط تحول به سمت پيري است.