تاثير تغيير اقليم بر پراكنش رطوبت ويژه در سواحل شمالي خليج فارس

امروزه با افزايش دما و كاهش بارش ناشي از تغييرات اقليمي، بشر به دنبال راه هايي براي تامين آب مي باشد. يكي از راه هاي پيش، روي او استفاده از آب جو است.بدين منظور هدف اين مقاله بررسي تغييراتي است كه در توزيع رطوبت ويژهدر سواحل شمال خليج فارس متاثر از تغيير اقليم رخ داده است. داده ها از پايگاه ncep/ncar با رزولوشن فضايي 2/5 درجه قوسي طي دوره آماري 1950 تا 2016 استخراج گرديد. نتايج بيانگر آن بود كه رطوبت ويژه روند افزايش معني دار ساليانه با شيب 0/02 گرم براي ماه فوريه و 0/017 گرم در سال براي ماه جولاي داشته است. ميانگين فضايي رطوبت منطقه در هر دو ماه بالاتر رفته است و توزيع فضايي رطوبت ويژه در سطح منطقه به سمت توزيع همگون تر، تمركز يافتهو تصادفي تر ميل كرده است. اين رفتار زماني مكاني رطوبت ويژه در واقع ميتواند در پاسخ به افزايش دماي عمومي منطقه رخ داده باشد و ميتوان آن را به عنوان نمايه تغيير اقليم در منطقه مدنظر قرار داد.