بررسي مقايسه‌اي مدل‌هاي ماشين ‌پشتيبان‌ بردار و لجستيك درختي براي ارزيابي حساسيت زمين‌لغزش - مطالعه موردي: شهرستان كامياران، استان كردستان

اولين گام مهم و اساسي در ارزيابي خطر زمين لغزش تهيه نقشه هاي حساسيت زمين لغزش مي باشد، اين نقشه ها به عنوان يك محصول نهايي است كه مي تواند برايبرنامه ريزي كاربري اراضي مفيد واقع شود. هدف اصلي اين پژوهش مقايسه كارايي مدل هاي داده كاوي ماشين پشتيبان بردار و لجستيك درختي به منظور پيش بيني مكاني زمين لغزش هاي سطحي اطراف شهر كامياران واقع در استان كردستان مي باشد. در ابتدا، نقشه پراكنش زمين لغزش با 60 نقطه لغزشي در منطقه مورد مطالعه با استفاده از منابع مختلف ساخته شد. سپس، آن ها به صورت تصادفي به يك نسبت 70 به 30 به ترتيب براي آموزش مدل زمين لغزش و اعتبارسنجي تقسيم شدند. از ميان بيست و يك عامل موثر بر وقوع زمين لغزش هاي سطحي منطقه مورد مطالعه، حدود هشت متغير (فاصله از آبراهه، تراكم آبراهه، شاخص قدرت حمل جريان، بارندگي، عمق دره، شاخص نمناكي توپوگرافي، شدت تابش خورشيدي و انحناي طولي شيب) بر اساس شاخص igr موثر شناخته شدند. عملكرد مدل ها با استفاده از چندين پارامتر آماري از جمله حساسيت، شفافيت، صحت، مجذور مربعات خطا، منحني نرخ موفقيت و سطح زير اين منحني مورد ارزيابي قرار گرفت. اعتبارسنجي نتايج مدل ها با استفاده از منحني roc نشان داد كه مدل svm با سطح زير منحني 0/97 از قابليت پيش بيني بالاتري نسبت به مدل lmt با سطح زير منحني 0/737 برخوردار است. نتايج به دست آمده از اين پژوهش مي تواند براي برنامه ريزي كاربري ارضي، كاهش خطرات زمين لغزش و مديريت اصولي مناطق مستعد لغزشي مفيد واقع گردد.