اثربخشي نوروفيدبك بر اضطراب كودكان در دندانپزشكي

The effect of neuro feedback on children's anxiety in dentistry

مينه و هدف اضطراب دندان پزشكي در كودكان به عنوان يك مشكل در كنترل بيماران بيان مي شود. اثر اين ترس مي تواند تا نوجواني ادامه داشته باشد و سبب پرهيز از اعمال دندان پزشكي گردد كه برآيند آن از بين رفتن سلامت دهان است. به همين منظور پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي نوروفيدبك بر اضطراب دندانپزشكي كودكان صورت گرفت. مواد و روش ها روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي (پيش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد) مي باشد. جامعه پژوهش شامل كليه كودكان 9 تا 12 سال مراجعه كننده به مراكز دندانپزشكي سطح شهر تبريز در سال 1396 مي باشند، كه به روش نمونه گيري تصادفي تعداد 16 نفر با استفاده از پرسشنامه اضطراب دندانپزشكي شناسايي و به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (8 نفر) و شاهد (8 نفر) جايگزين شدند. گروه آزمايش در طول 5 هفته و هفته اي سه جلسه ي نيم ساعته مورد درمان نوروفيدبك قرار گرفتند و گروه شاهد آموزشي شبيه گروه مداخله اي دريافت نكردند. داده ها به وسيله نرم افزار آماريSPSS19 و به روش تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها براساس يافته هاي پژوهش تفاوت معناداري بين نمرات پيش آزمون و پس آزمون دو گروه مشاهده شد بطوري كه نمرات پيش آزمون اضطراب در هر دو گروه نزديك به 16 بود كه پس از درمان نوروفيدبك ميانگين اضطراب گروه آزمايش به 9 كاهش يافت ولي ميانگين اضطراب گروه كنترل 16 باقي ماند بدين صورت درمان نوروفيدبك موجب كاهش اضطراب دندانپزشكي كودكان در گروه آزمايش شده بود. نتيجه گيري : اين نتايج بيان ميكند كه اين روش مي تواند مانند ساير تكنيك هاي درماني و آرامش دهنده براي كاهش اضطراب دندانپزشكي كودكان مورد استفاده قرار گيرد.

Background: dental anxiety in children is indicated as a problem in controlling the patients. The effect of this fear continues till adolescence and leads to prevention from dentist tasks which outcome is loss of mouth health. Therefore, the present study was carried out by the purpose of examining the effectiveness of neuro feedback on children dental anxiety. Materials and methods: the methodology of this study is semi-experimental. The statistical population of the research includes all the children in 9 to 12 years old referring to dentistry centers of Tabriz in 2017. They are selected through on random sampling as 26 people using the questionnaire of dentist anxiety and randomly assigned into two experimental (8 individuals) and control groups (8 individuals). The experimental group was under neuro feedback therapy for 5 weeks, in 3-30 min sessions a week and control group did not receive the same training as the intervention group. Data was analyzed by SPSS software and MANOVA. Results: Based on the research findings there is significant relationship between pretest scores and post-test's in two groups. The pre-test anxiety scores in both groups were close to 16 and after the treatment of neuro feedback, the mean anxiety of the experimental group was reduced to 9, but the mean anxiety level of the control group was 16, thus, the neuro feedback treatment reduced the dental anxiety of the children in the experimental group. Conclusion: These results indicates that this method, like other treatment and replacing techniques could be used to decrease children dental anxiety.