فراواني ديابت پنهان خودايمن در بيماران با فنوتيپ ديابت نوع 2 در قم

Frequency of Latent Autoimmune Diabetes in Adults (LADA) in Phenotypically Type2 Diabetic Patients in Qom

ديابت پنهان اتوايميون بزرگسالي (latent autoimmune diabetes of adults) نوعي ديابت است كه پيشرفت كندي داشته و قبل از نيازمندي به انسولين با رژيم غذايي و داروهاي كاهنده قند خوراكي كنترل مي شود. از سنجش اتوآنتي باديها جهت تشخيص افتراقي lada و ديابت نوع2 استفاده مي شود. هدف طرح بررسي فراواني بيماران lada در بين مبتلايان به ديابت نوع 2 با استفاده از سنجش اتوآنتي بادي هاي ضد جزيره و ارزيابي ويژگي هاي كلينيكي و بيوشيميايي آنها بود.مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي ndash; مقطعي 86 بيمار ديابت نوع 2 با محدوده سني 28 تا 67 سال جهت بررسي حضور اتوانتي بادي هاي ضد جزيره با روش الايزا ارزيابي شدند. براي تشخيص افراد lada آنتي بادي هاي ضد گلوتاميك اسيد دكربوكسيلاز، سلول هاي جزيره و انسولينوما آنتي ژن2 ارزيابي شدند.يافته ها: از 86 بيمار با فنوتيپ ديابت نوع 2 تعداد 35 نفر (40/70 درصد) از نظر آنتي بادي مثبت و 51 نفر (59/30 درصد) براي هر نوع آنتي بادي منفي بودند. بين دو گروه از نظر سن در هنگام مطالعه، درمان با انسولين، سطوح پپتيد c و سابقه بيماري هاي خودايمني اختلاف معني داري مشاهده شد. از طرفي اختلاف معني داري بين دو گروه از نظر ساير فاكتورهاي خطر وجود نداشت.بحث و نتيجه گيري: در بين بيماران ديابت نوع 2، تعداد بيماران ديابت پنهان خودايمن بالا بوده و همچنين تعداد افرادي كه آنتي بادي چندگانه دارند شيوع بالايي دارد.

Background: Latent autoimmune diabetes of adults (LADA) is a slowly progressive form of diabetes managed with diet and oral hypoglycemic agents before becoming insulin requiring. Islet autoantibodies are used for differential diagnosis between LADA and Type 2 diabetes mellitus. The aims of this study were to investigate the frequency of LADA using islet autontibodies in population with T2DM and characterize clinical and biochemical characteristics of them. Materials and methods: In this cross-sectional study، 86 T2DM patients aged between 28-67 years were tested for the presence of autoantibodies by ELISA technique. The Glutamic acid decarboxylase antibody، Islet Cell Antibody and Insulinoma Antigen2 Antibody were evaluated for diagnosis of LADA patients. Results: Of 86 T2DM، 35 (40.70%) were antibody positive and 51 (59.30%) persons were negative for any antibody. A significant difference was found between groups in age at study، insulin therapy، C- peptide levels and family history of autoimmune diseases. On the other hand، no significant difference was found between the two groups in other risk factors. Conclusions: Among our T2DM subjects، the number of LADA patients were not high. Also، multiple autoantibodies were more frequent than single autoantibodies in LADA patients