بررسي دقت معاينه فيزيكي در آسيب هاي ناشي از بريدگي با شيشه در ناحيه ساعد و مچ دست

Accuracy of the Preoperative Examination of Glass Injury to the Forearm and Wrist

آسيب هاي نافذ به ساعد و مچ دست يكي از آسيب هاي شايع در بالغين و كودكان مي باشد كه مي تواند باعث عوارض و ناتواني هاي بارزي گردد. اين مطالعه به بررسي صحت ارزيابي قبل از عمل جراحي در اين نوع آسيب ها پرداخت. روش ها: در اين مطالعه آينده نگر از بين بيماراني كه به بيمارستان كاشاني اصفهان از مرداد ماه 1385 لغايت اسفند ماه 1387 مراجعه كرده بودند، 150 نفر با تروماي نافذ ناشي از اجسام برنده شيشه اي به ساعد و مچ دست، وارد مطالعه شدند. در اين بيماران، ابتدا يك معاينه باليني دقيق و بررسي عناصر آسيب ديده زخم بدون وسعت بخشيدن به سايز زخم توسط يك متخصص ارتوپدي انجام گرفت و سپس ارزيابي دقيق زخم در اتاق عمل توسط همان شخص انجام شد. اطلاعات جمع آوري شده قبل و بعد از عمل جراحي با هم مقايسه گرديد. يافته ها: با وجود صحت كافي ارزيابي قبل از عمل جراحي در مورد آسيب هاي نافذ ساعد و مچ دست در سطح دورسال، ارزيابي قبل از عمل جراحي در مورد آسيب هاي وارد شده به تاندون ها، اعصاب و شريان ها در سطح ولار از صحت كمتري برخوردار بود. بيشترين عناصري كه در سطح ولار آسيب ديده بودند، تاندون هاي فلكسور سطحي (60 درصد موارد)، عصب مدين (18 درصد موارد)، فلكسور كارپي اولناريس (16 درصد موارد) و بيشترين عناصر آسيب ديده در سطح دورسال ساعد، تاندون هاي اكستانسور بودند. نتيجه گيري: به نظر مي رسد كه ارزيابي قبل از عمل جراحي، حتي اگر به شكل دقيق انجام گيرد، وسعت ضايعه در آسيب هاي نافذ ناشي از اجسام برنده شيشه اي در سطح ولار را كمتر تخمين مي زند؛ بنابراين در اين نوع آسيب ها (حتي در موارد معاينه فيزيكي طبيعي)، ارزيابي دقيق و اقدامات جراحي بايد مد نظر باشد

Background: A glass injury to the wrist and forearm is a common condition in adults and children that may cause significant discomfort and disability. This study was conducted to evaluate the accuracy of preoperative examination of this injury. Methods: In this prospective study, among patients referred to Kashani hospital in Isfahan, Iran from August 2006 to March 2008, 150 patients with glass injury to the wrist and forearm were enrolled. In this case, the first, careful clinical examination and routine exploration without expansion of wound was done by an orthopedic specialist and then surgical exploration in the operative room was done for the same patient by the same physician. The evaluated information was obtained and compared before and after treatment. Findings: Despite the enough accuracy of preoperative examination in glass injury of dorsal side of wrist and forearm, the preoperative examination significantly underestimated the amount of damage to tendons, nerves and arteries on the volar side of forearm and wrist. The most frequent injury pattern was the flexor digitorum superficialis (60%), median nerve (18%), and Flexor carpi ulnaris (16%). The most injured structure on dorsal side of forearm was Extensor digitorum tendons. Conclusion: It seemed that the preoperative examination, even when specifically evaluating for deficiencies is done, significantly underestimates the extent of glass injury to the volar side of wrist and forearm. If glass is implicated as a causative agent, careful orthopedic evaluation and surgical management should be considered even in sight of a normal preoperative examination