تأثير عسل موضعي، پماد هيدوروكورتيزون و شستشوي ساده در بهبود درماتيت ناشي از راديوتراپي در بيماران مبتلا به سرطان پستان

Efficacy of Topical Honey, Topical Hydrocortisone 1% and Simple Washing on Healing of Radiation-induced Dermatitis in Breast Cancer Patients

هر چند درماتيت حاد ناشي از راديوتراپي يك عارضه‌ي شايع راديوتراپي مي‌باشد، در حال حاضر اجماع كلي در مورد پيش‌گيري يا درمان انتخابي براي اين عارضه وجود ندارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي تأثير درماني و عوارض جانبي عسل موضعي در درمان درماتيت ناشي از راديوتراپي بود. روش‌ها: تعداد 90 بيمار مبتلا به سرطان پستان كه تحت جراحي ماستكتومي راديكال تعديل شده، متعاقب آن راديوتراپي خارجي كبالت (50-48 گري) قفسه سينه قرار گرفته و دچار درماتيت درجه‌ي 2 تا 3 ناشي از راديوتراپي شده بودند، به طور تصادفي تحت درمان با شستشوي روزانه (گروه 1)، پماد عسل موضعي همراه با شستشوي روزانه (گروه 2) يا پماد هيدروكورتيزون 1 درصد همراه با شستشوي روزانه (گروه 3) در محل درماتيت قفسه‌ي سينه قرار گرفتند. براي مدت سه هفته، سطح درماتيت خيس، شدت علائم بيمار مثل خارش، درد، ترشح و سوزش در انتهاي هر هفته پي‌گيري ثبت شد. كارايي و عوارض جانبي، اهداف اوليه و ثانويه مطالعه بودند. يافته‌ها: ميانگين سني در گروهاي 1، 2 و 3 به ترتيب 41.8, 44.5 , 46.1 سال و ميانگين سطح درماتيت در اين گروها به ترتيب 84.3, 84.6 , 84.8 سانتي‌متر مربع بود. همچنين ميانگين دوز كل راديوتراپي در گروهاي 1، 2 و 3 به ترتيب 49.5, 49.6 ,49.3 گري بود. تفاوت آماري قابل توجهي از نظر ميزان علائم بيمار و شدت درماتيت در بين گروه‌ها وجود نداشت. اما، پماد هيدروكورتيزون شدت علائم بيمار (نظير سوزش و خارش) را در مقايسه با مصرف پماد عسل موضعي به طور معني‌داري بهبود بخشيد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه پماد عسل در مقايسه با پماد هيدروكورتيزون 1 درصد يا شستشوي روزانه، باعث كاهش علائم بيمار يا بهبود شدت درماتيت ايجاد شده توسط راديوتراپي در بيماران مبتلا به سرطان پستان تحت راديوتراپي نمي‌شود.

Background: Although acute radiation dermatitis is a common complication of radiotherapy, there is currently no general consensus regarding the prevention or treatment of choice for this adverse effect. The present study aimed to investigate the efficacy and safety use of topical honey in the treatment of radiation-induced dermatitis. Methods: Ninety breast cancer patients undergone modified radical mastectomy, chemotherapy and chest wall telecobalt radiotherapy (48-50 Gy) and developed grade II-III radiation-induced dermatitis, were randomly assigned to received only daily washing (arm 1), topical honey plus daily washing (arm 2) or topical hydrocortisone 1% plus daily washing (arm 3). The area of wet dermatitis and the severity of subjective symptoms such as itching, pain, oozing and burning were recorded at the end of each week of follow-up for three weeks. The efficacy and safety of topical honey were the primary and the second study endpoints. Finding: The mean age of the patients in treatment arms 1, 2 and 3, were 41.8, 44.5 and 46.1 years respectively. The mean dermatitis areas were 84.3, 84.6 and 84.8 cm2 in treatment arms 1, 2 and 3, respectively. In addition, the mean total radiation doses were 49.5, 49.6 and 49.3 Gy in treatment arms 1, 2 and 3, respectively. There was no significant statistical difference between three treatment arms regarding the rate of subjective symptoms and dermatitis severity. However, topical hydrocortisone 1% significantly improved subjective symptoms (such as itching and burning) compared to topical honey application. Conclusion: The present study suggests that the topical honey cannot reduce subjective symptoms or improve radiation-induced dermatitis severity compared to topical hydrocortisone 1% or daily washing in breast cancer patients receiving radiotherapy.