بررسي مقاومت به آسپرين از طريق اندازه گيري ترمبوكسان B2 ادراري در بيماران ايسكميك و بررسي ارتباط آن با شدت درگيري عروق كرونر

Aspirin resistance status as determined by urinary thromboxane B2 (TXB2) level in patients with ischemic heart disease and its relationship with Severity of coronary artery disease

بيماري عروق كرونر از علل مهم مرگ و مير و معلوليت در سراسر جهان است. مقاومت به آسپرين از علل مهم شكست درماني در كساني محسوب مي شود كه عليرغم دريافت آسپرين حوادث آترواسكلروتيك را تجربه مي كنند. مطالعات متعدد ميزان مقاومت به آسپرين را 60-5 درصد گزارش كرده اند. با توجه به تنوع آمار گزارش شده در اين زمينه، مطالعه در بيماران ايراني دريافت كننده آسپرين طراحي شد. همچنين براي اولين بار ارتباط مقاومت به آسپرين با شدت درگيري عروق كرونر در اين مطالعه سنجيده شده است. روش ها: در يك مطالعه مقطعي 170 بيمار كه وجود بيماري عروق كرونر در آنها به اثبات رسيد شركت كردند. دو سي سي نمونه ادراري از هر بيمار گرفته شد. يك پرسشنامه كه شامل سوالاتي در زمينه فشارخون، ديابت، چربي خون و سيگار بود، تكميل و سطح ترمبوكسان B2 ادراري جهت هر بيمار دو بار به صورت مجزا به روش ELISA سنجيده شد. شدت درگيري عروق كرونر با روش Gensini Modified و دادن امتياز به هر بيمار محاسبه شد. اطلاعات با روش General linear model توسط SPSS16 مورد آناليز قرار گرفت. يافته ها: 75.3 درصد از افراد مورد مطالعه به آسپرين مقاوم بودند. ارتباط معني داري ميان مقاومت به آسپرين و شدت درگيري عروق كرونر وجود داشت (P<0.001). همچنين مطالعه ما نشان داد كه زنان بيشتر به آسپرين مقاوم بودند. (P=0.003) ارتباط معني داري ميان وجود ديابت در بيماران و مقاومت به آسپرين ديده شد. (P=0.023). بحث و نتيجه گيري: مطالعه ما كه در گروهي از بيماران ايراني انجام شده مقاومت به آسپرين را 75.3 درصد گزارش كرده است كه يكي از بيشترين آمار گزارش شده در مطالعات انجام شده در اين زمينه بود. همچنين افرادي كه بيماري عروق كرونر شديدتري داشتند بيشتر به آسپرين مقاوم بودند.

Background: Coronary artery disease (CAD) and myocardial infarction are the most common cause of mortality and morbidity all over the world. Aspirin resistance is an important part of therapeutic failure in patients who experience several atherosclerotic events despite aspirin therapy. Different studies have reported aspirin resistance between 5-45% all over the world. According to different responses to aspirin therapy in different countries and lack of adequate studies on aspirin resistance in Iran, this study was designed for invitro evaluation of aspirin resistance in Iranian patients. Methods: 170 patients with documented coronary artery stenosis were enrolled in this cross-sectional prospective study. 2 cc urine samples were obtained from all the subjects.Then a questionnaire including questions about ischemic heart disease risk factors (hypertension, diabetes, hyperlipidemia, obesity and smoking) was completed for each patient. Thromboxane B2 level in urine was measured two times for each patient via ELISA method. Data were analyzed via SPSS16 with General Linear Model (Univariate). Gensini modified was used for assessment of severity of coronary arteries involvement (Coronary angiography score). Finding: 75.3% of studied patients were aspirin resistant. There was significant relationship between angiography score and aspirin resistance (P < 0.001). Our results also showed that aspirin resistance is more common in studied women than men (P = 0.003).Significant correlation was observed between diabetes and aspirin resistance in studied subjects (P = 0.023). Conclusion: Our study showed aspirin resistance in a sample of Iranian cardiac patients in Isfahan province, about 75.3% which is higher than other studies in another communities and also aspirin resistance is more common in patients with more severe CAD.