توزيع فراواني تغييرات قلبي - عروقي در مسموميت با كاربامازپين و ارتباط آن با ميزان كاهش سطح هوشياري

Frequency and Distribution of Cardiovascular Changes as well as Consciousness Alterations in Patients with Carbamazepine Toxicity

مصرف روز افزون كاربامازپين منجر به افزايش مسموميت با اين دارو شده است. در خصوص ميزان تغييرات و گرفتاري سيستم قلبي و عروقي در مسموميت با كار بامازپين اختلاف نظر وجود دارد. روش ها: در يك مطالعه مقطعي، 77 نفر از بيماران مراجعه كننده به بخش مسمومين بيمارستان نور اصفهان، كه دچار مسموميت با كاربامازپين شده بودند، به صورت غيراحتمالي آسان انتخاب شدند. تغييرات ECG، نبض و فشار خون و ارتباط اين تغييرات با سطح هوشياري در بدو ورود و 12 و 24 ساعت بعد ارزيابي شد. يافته ها: در ميان بيماران، 49 نفر (63.6 درصد) زن و مابقي مرد بودند. ارتباط معني داري بين تغييرات QT Interval و QRS complex و تغييرات نبض با مسموميت با كاربامازپين وجود نداشت. فشار خون سيستولي، دياستولي و متوسط شرياني (MABP) به صورت كاهنده و PR Interval به صورت افزاينده تغييرات معني داري از بدو ورود تا 24 ساعت بعد نشان داد. همچنين فشار خون سيستولي، دياستولي و MABP در افراد دچار كما در مقايسه با ساير سطوح هوشياري كمتر و پهناي كمپلكس QRS در آن ها به صورت معني داري بيشتر بود. بين كاهش سطح هوشياري و فشار خون دياستولي، QT Interval و PR Interval در بدو ورود و 12 و 24 ساعت بعد ارتباط معني داري وجود نداشت. نتيجه گيري: با توجه به ارتباط سطح هوشياري و تغييرات نبض (برادي كاردي)، فشار خون سيستولي،MABP QRS Complex ودر ساعت 12 بستري، پايش بيماران از لحاظ فشار خون، نبض و تغييرات الكتروكارديوگرام به ويژه در سطوح پايين تر هوشياري لازم به نظر مي رسد تا بتوانيم از عوارض ناخواسته و مرگ و مير بيماران پيش گيري كنيم و از طول مدت بستري بكاهيم

Background: Due to significant effects of carbamazepine toxicity on the cardiovascular system and the present contraversy about the frequency of cardiovascular manifestations in such patients, this study was designed to evaluate this issue more throughly. Methods: In a cross-sectional study, patients with carbamazepine poisoning referred to Nour Hospital, Isfahan, were recruited using convinience sampling method. ECG parameters (QRS complex, QT interval, and PR interval), pulse rate, and blood pressure changes, as well as consciousness alterations, were measured in patients on admission and 12 and 24 hours later. Finding: Among 77 patients 49 (63.6%) were women. There was no significant relationship between QT interval and QRS complex changes and pulse rate alteration and carbamazepine toxicity; but there was meaningful association between pulse rate, blood pressure (systolic and diastolic), and PR interval changes. Furtheremore, there was significant decreasing relationship between loss of consciousness (coma) and blood pressure [systolic and mean arterial blood pressure (MABP)], pulse rate, QRS complex changes at 12 hours after admission. QRS complex had much more width in these patients in comparison with others. There was no correlation between loss of consciousness and diastolic blood pressure, QT interval and PR interval on admisson and 12 hours and 24 hours later. Conclusion: Regarding the founded relation between level of consciousness and changes at 12 hours after admission, evaluation of patients about vital sign and ECG monitoring, specialy in lower level of consciousness, should be considered; it will lead to prevent unexpected complication, mortality and to reduce the length of hospitalisation