عنوان مقاله :
بررسي ارتباط بين وضعيت ويتامين D و پلي مورفيسم BsmI ژن گيرنده ويتامين D با بيماري هاشيموتو در شهر اروميه
عنوان به زبان ديگر :
ASSOCIATION OF VITAMIN D STATUS and BSMI POLYMORPHISM IN VITAMIN D RECEPTOR GENE WITH HASHIMOTO DISEASE IN URMIA
پديد آورندگان :
فغفوري، اميرحسين دانشگاه علوم پزشكي اروميه , باقري، مرتضي دانشگاه علوم پزشكي اروميه , مهدي زاده، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي اروميه , آيرملوي، پروين دانشگاه علوم پزشكي اروميه , تيمورآذر، مهسا دانشگاه علوم پزشكي اروميه , زرين، رسول دانشگاه علوم پزشكي اروميه
كليدواژه :
هاشيموتو , گيرنده ويتامين D , پلي مورفيسم ژن , جايگاه BsmI , وضعيت ويتامين D
چكيده فارسي :
پيشزمينه و هدف: هاشيموتو بهعنوان يكي از بيماريهاي شايع خود ايمن تيروئيدي علت شناسي چندگانهاي دارد. وضعيت ويتامين D و پليمورفيسم BsmI ژن گيرنده ويتامين D در ايجاد هاشيموتو مؤثر ميباشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي ارتباط بين وضعيت ويتامين D و پليمورفيسم BsmI با هاشيموتو ميباشد.
مواد و روش كار: پژوهش مورد - شاهدي حاضر شامل 105 فرد بزرگسال مبتلا به هاشيموتو و 105 فرد سالم همگونشده از نظر سن، جنس و محل زندگي با گروه بيمار، ميباشد. پليمورفيسم BsmI با روش PCR-RFLP و بعد از همسانسازي دو گروه از منظر دريافت غذايي ويتامين D و مواجهه با نور خورشيد، سطح سرمي 25- هيدروكسي ويتامين D با روش الكتروكمليوميسانس تعيين شد. براي تجزيه و تحليل دادهها از آزمونهاي آماري كاي اسكوئر، نسبت شانس، آناليز واريانس، من ويتني يو تست و تي مستقل استفاده شده است.
يافتهها: نتايج نشان داد كه كمبود ويتامين D (≤ بيست نانوگرم بر ميليليتر) در مقايسه با كفايت ويتامين D با افزايش خطر ابتلا به بيماري هاشيموتو همراه است (نسبت شانس= 2/74، محدوده اطمينان با 95%: 25/6-2/1 و سطح معنيداري= 0/02). ژنوتيپ GG در بيماران هاشيموتو فراواني بالاتري دارد (سطح معنيداري = 0/01). پليمورفيسمهاي BsmI بر وضعيت ويتامين D اثر معنيداري ندارند (سطح معنيداري>0/05)
بحث و نتيجهگيري: پليمورفيسم BsmI و وضعيت ويتامين D بر خطر ابتلا به هاشيموتو تأثير گذار ميباشد. لذا مطالعات بيشتري جهت تعيين ارتباط پليمورفيسمهاي ژن VDR با هاشيموتو و وضعيت ويتامين D موردنياز است.
چكيده لاتين :
Background & Aims: The hashimoto thyroiditis as a common autoimmune thyroid disease have a
multifactorial etiology. Vitamin D status and vitamin D receptor gene BsmI polymorphism are involved
in hashimoto developing. The aim of this research was to study the association between 25hydroxy
vitamin D serum levels and BsmI polymorphism with hashimoto.
Materials & Methods: We conducted a case-control study of 105 adults with hashimoto thyroiditis and
105 matched healthy controls. BsmI polymorphism was investigated by PCR-RFLP. Moreover, after
matching two groups for vitamin D intakes from diet and sun exposure habits, serum levels of 25-
hydroxyvitamin D as vitamin D status were measured by electrochemiluminescence immunoassay. Data
were analyzed with chi-square test, odds ratio, ANOVA, Mann-Whitney U test and independent t-test.
Results: Vitamin D deficiency (≤20ng/ml) was associated with higher susceptibility to hashimoto
compared with vitamin D sufficiency (≥30ng/ml) (P = 0.02; adjusted or = 2.74 CI 95%, 1.2-6.25).
BsmI-"GG" genotype was higher in hashimoto group (P = 0.01). BsmI polymorphisms were not
effective in vitamin D status (P> 0.05).
Conclusion: Our results revealed that vitamin D status and BsmI polymorphisms are involved in
susceptibility to hashimoto disease. Further investigations of the relationship between VDR gene
polymorphisms with hashimoto and vitamin D status are needed.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه