طراحي و تبيين مدلي براي نهادينه كردن نوآوري در بخش دولتي ايران

سازمان‌هاي دولتي به دليل ساختار سلسله مراتبي زياد، قوانين و مقررات فراوان و دست و پا گير، وجود بودجه مصوب و عدم وجود سرمايه مخاطره‌آميز و پاداش‌هاي مؤثر بعضاً زمينه مساعدي براي ظهور افكار خلاق و طرح‌هاي نوآور ندارند. اين تحقيق در نظر دارد تا از طريق شناخت عوامل درون و بيرون سازماني مؤثر بر نوآوري مدلي را براي نهادينه كردن آن (اشاعه، فراگير و استمرار بخشيدن بدان) تدوين كند. بدين‌لحاظ اين پژوهش ضمن شناخت عوامل مؤثر بر نوآوري، ترتيب اهميت آنان را نيز مشخص و با توجه به نوع خاص نظام حكومتي كشورمان، مدلي را ارائه مي‌كند.