نقش سرمايه فكري در ايجاد مزيت رقابتي (مطالعه موردي دو شركت خودروساز ايراني)

در اقتصاد مبتني بر دانش، محصولات و سازمان‌ها براساس دانش زندگي مي‌كنند و مي‌ميرند، و موفق ترين سازمان ها، آن‌هايي هستند كه از اين دارائي ناملموس به نحو بهتر و سريع تري استفاده مي‌كنند. مطالعات نشان داده‌اند كه بر خلاف كاهش بازدهي منابع سنتي(مثل پول،زمين،ماشين آلات وغيره)، دانش واقعاً منبعي براي افزايش عملكرد كسب وكار است. از ديدگاه استراتژيك، امروزه از سرمايه فكري (Intellectual Capital) به منظور خلق و افزايش ارزش سازماني استفاده مي‌شود و موفقيت يك سازمان به توانايش درمديريت اين منبع كمياب بستگي دارد. اين قابليت مهم سازماني در مقايسه با سازمان‌هاي ديگر مي‌تواند «مزيت رقابتي پايدار (The Sustainable Competitive Advantage)» ايجاد كند، از اين رو، هدف اين مقاله بررسي نقش سرمايه فكري در مزيت رقابتي است. روش تحقيق، توصيفي و تحليلي بود. جامعه آماري اين تحقيق نيز مديران دو شركت خودرو ساز ايراني بودند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه بين سرمايه فكري اين دو شركت و مزيت رقابتي آن‌ها رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. به عبارت واضح تر، با افزايش سرمايه فكري، مزيت رقابتي آن‌ها افزايش مي‌يابد.