تبيين الگويي براي تعيين اولويت‌هاي پژوهش و فناوري

اولويت‌گذاري پژوهش و فناوري، بخشي از فرآيند تدوين استراتژي‌ علم و فناوري است كه در آن، با هدف ارتقاي جايگاه كشور، از حيث شاخص‌هاي توسعة‌ علم و فناوري، دستيابي به اهداف كلان ملي، ايجاد مزيت‌هاي رقابتي جديد يا استفاده از فرصت‌ها و مزيت‌هاي موجود در رقابت‌هاي بين‌المللي، حوزه‌هاي تمركز (اولويت‌ها) شناسايي و تعيين مي‌شود. در سال‌هاي اخير، چگونگي و روش تعيين اولويت‌هاي تحقيقاتي و فناوري و انتخاب حوزه‌هاي تمركز براي سرمايه‌‌گذاري، از دغدغه‌هاي مشترك تدوين‌كنندگان استراتژي علم و فناوري بيشتر كشورها بوده است. طراحي الگويي براي اولويت‌گذاري پژوهش و فناوري براي ايران، در جايگاه كشوري در حال توسعه، براي انتخاب بهينة حوزه‌هاي تمركز اهميت فراواني دارد. در مقالة حاضر، با استفاده از دانش انباشته شدة كشور، در حوزة تدوين استراتژي‌ علم و فناوري و با بهره‌گيري از نظرهاي خبرگان اين حوزه و با نگاهي به تجربه‌هاي ديگر كشورها، الگويي براي تعيين اولويت‌هاي پژوهش و فناوري در كشور پيشنهاد شده است. اين الگو هم به حوزه‌هاي جديد علم و فناوري و هم به مسائل و چالش‌هاي جاري كشور، در تعيين اولويت‌هاي پژوهش و فناوري توجه كرده است.