بررسي رابطه مصرف رسانه اي و انسجام اجتماعي (مطالعه موردي جوانان شهر تبريز)

انسجام اجتماعي به عنوان يكي از ابعاد سرمايه اجتماعي، از شاخص هاي توسعه اجتماعي، فرهنگي و سياسي در كشورها به شمار مي رود. يكي از گروه هاي عمده جامعه كه شركت آنان در روند اداره آن و توسعه سياسي، اجتماعي و فرهنگي ضروري به نظر مي رسد، جوانان هستند. مطالعه فرهنگ سياسي جوانان كه يكي از بزرگ ترين گروه هاي جمعيتي در كشورهاي در حال توسعه محسوب مي شود، اهميت خاصي براي ثبات سياسي و پويايي جامعه دارد. هدف از نگارش اين مقاله بررسي تاثير رسانه هاي ارتباط جمعي بر انسجام اجتماعي جوانان در شهر تبريز است. روش تحقيق پژوهش در جمع آوري و تجزيه و تحليل داده ها، روش پيمايشي است. اين مطالعه بر روي 384 نفر از دختران و پسران شهر تبريز صورت گرفته است. براي جمع آوري اطلاعات، از پرسش نامه استفاده شده است كه اعتبار آن، به روش صوري، و پايايي آن، به كمك آماره آلفاي كرونباخ سنجيده شده است و داده ها از طريق نرم افزار SPSS16 تحت محيط ويندوز تجزيه و تحليل شدند. با تقسيم انسجام اجتماعي به چهار متغير (گرايش به ارزش هاي اجتماعي، احساس تعلق اجتماعي، گرايش به انتظام اجتماعي و مشاركت اجتماعي)، به همراه در نظر گرفتن سه نوع وسايل ارتباط جمعي (رسانه هاي چاپي، رسانه هاي الكترونيك و رسانه هاي ديجيتال)، مشاهده شده است كه همبستگي هاي معناداري ميان مصرف رسانه و انسجام اجتماعي پاسخ گويان وجود دارد.