تبيين جامعه شناختي دموكراسي، مطالعه تطبيقي ميان كشوري با رويكرد فازي از سال 1990-2010

مساله اين مقاله ناظر بر درجه تفاوت پذيري دموكراسي است. چارچوب نظري تحقيق به اين صورت فرموله شده است كه مولفه هاي سرمايه اجتماعي و نابرابري مازسوي در توزيع درآمد و درآمدهاي غير رانتي شرط لازم براي دموكراسي است. رويكرد مقاله تحليل تطبيقي فازي ميان كشوري است. جمعيت تحقيق مجموعه 156 كشوري است كه در فهرست بانك جهاني داراي داده اند، اما در هر تحليل با توجه به داده هاي مفقوده تعداد موارد با هم متفاوت است. روش داوري فرضيه ها، فازي و نرم افزار مورد استفاده spss، Exel و Fs/QCAf است. يافته هاي تجربي ناظر بر رابطه ميان فازي مجموعه اي، دلالت برآن دارند در بيش تر موردها، اعتماد متقابل و درآمدهاي غيررانتي شرط لازم براي دموكراسي است. مشاركت مدني و نفع جمعي بالا و نابرابري مازسوي معمولا شرط لازم براي دموكراسي است. بررسي مسيرهاي علي شرط كافي براي وقوع نتيجه نشان مي دهد سه مسير جداگانه براي رخداد دموكراسي وجود دارند كه هركدام از اين مسيرها شرط تركيبي (عطفي) كافي تلقي مي شوند. وجه مشترك اين سه مسير مشاركت مدني بالا و درآمدهاي غير رانتي است.