اينترنت و جامعه پذيري مجازي نوجوانان (مطالعه موردي: دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر ساري)

The Internet and Virtual Socialization of Adolescent Students A Case Study of High School Students in Sari, Mazandaran, Iran))

گسترش شبكه هاي مجازي و اينترنت شيوه هاي جامعه پذيري سنتي را با تغييرات اساسي مواجه كرده است. هدف مطالعه حاضر بررسي جامعه پذيري مجازي نوجوانان دانش آموز مقطع متوسطه دوم شهر ساري بوده است. جامعه آماري اين مطالعه را كليه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر ساري بوده و حجم نمونه تحقيق با استفاده از فرمول كوكران 380 نفر برآورد شده است. روش پژوهش پيمايش بوده و داده ها از طريق پرسشنامه گردآوري شده اند. مطابق يافته هاي توصيفي ميزان جامعه پذيري 64 درصد دانش آموزان متوسط، 14 درصد زياد و 22 درصد از آنها نيز جامعه پذيري مجازي كمي داشته اند. نتايج حاصل از آزمون رگرسيون چند گانه نشان داد متغيرهاي نيازهاي انسجام شخصي (β = 0/82) نيازهاي گريز از واقعيت (β =0/4)، نيازهاي انسجام اجتماعي (β= 0/35) بيشترين تاثير را بر جامعه پذيري مجازي داشته است. علاوه بر اين متغيرهاي مستقل پژوهش به ميزان 0.43 از واريانس متغير وابسته جامعه پذيري مجازي را تبيين مي كنند. همچنين يافته هاي تحقيق نشان داد كه تفاوت معني داري در جامعه پذيري مجازي نوجوانان بر حسب جنسيت وجود ندارد.

Expansion of virtual networks and the Internet has become a major challenge to the traditional forms in which socialization takes place. The aim of this study was to explore the virtual socialization of adolescent students in high schools in Sari, Mazandaran, Iran. The statistical population of this study included all high school students in Sari. The sample population consisted of 380 students selected through multi-stage cluster sampling method. The survey method was used in this research and the data was collected through a questionnaire. The results indicated that the degree to which the students were virtually socialized varied. 64 percent of them showed average socialization, 14 percent high, and 22 percent of them low socialization. The results of multivariate regression analysis, showed that “personal integrity requirements” (β = 0/82), “escape- from- reality requirements” (β =0/4), “social cohesion requirements” (β= 0/35) had greatest impact on the virtual socialization. In addition, the coefficient of determination showed that the independent variables of the study explained 43% of the variance in the dependent variable (virtual socialization). The results also showed that gender did not make a significant difference in the virtual socialization of the adolescent students.