بررسي انتقاديِ تئوري هاي بازنمودي درباره آگاهي پديداري

اين مقاله يك­دسته از اساسي ­ترين نظريات فيلسوفان تحليلي در تبيين «آگاهي پديداري» را بررسي مي‌‌كند. نويسنده ابتدا مفهوم «آگاهي پديداري» را تبيين و چند دسته ­بندي از نظرياتي كه در تحليل و تبيين آگاهي پديداري ارائه شده، نقل مي‌‌نمايد. مقاله در ادامه با توضيح چراييِ دشواري تبيين آگاهي پديداري در سنّت فلسفه فيزيكاليستي، به سراغ نقل و نقد يك ­دسته از مهم­ترين اين نظريات مي‌‌رود كه به «نظريات بازنمودي» معروف­ هستند. نويسنده، هر يك از سه نظريه شناخته شده در نظريات بازنمودي («بازنمايي درجه اوّل» (FOR)، «تفكّر درجه دوّم» (HOT)، و «تجربه درجه دوّم» (HOE)) را مطرح و اشكالات وارد بر هركدام را بررسي مي‌‌كند. مقاله در پايان به اين نتيجه مي­ رسد كه دسته نظريات بازنمايي، در ظاهر توانايي و كارآيي لازم براي تبيين «آگاهي پديداري» را ندارند و در برابر برخي اشكالات مشترك يا اختصاصي، متزلزل به نظر مي ­رسند