منابع اجتماعي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران

Social resources of foreign policy of the Islamic Republic of Iran

در جهان امروز، به واسطه ارتباطات وسيع و روزافزون بين كشورها، سياست خارجي نقش تعيين كننده اي در سرنوشت ملت ها بازي مي كند. جمهوري اسلامي ايران هم يكي از اين ملت ها است. بررسي زواياي گوناگون سياست خارجي كشورها، همواره جزو دغدغه انديشمندان حوزه روابط و سياست بين الملل به شمار مي رود. از جمله عوامل موثر در شكل گيري سياست خارجيِ همه كشورها و از جمله جمهوري اسلامي ايران، كه كمتر به آن توجه شده است، «منابع اجتماعي» است. در اين مقاله، نويسندگان با بهره گيري از نظريه سازه انگاري، با روش توصيفي ـ تحليلي و گردآوري مطالب به صورت كتابخانه اي و استفاده از منابع اينترنتي و الكترونيكي، دريافته اند كه با توجه به منابع و مولفه هاي اجتماعي موثر در سياست خارجي در دوره هاي مختلف پس از انقلاب (دوره بني صدر، جنگ تحميلي، سازندگي، اصلاحات، اصولگرايي و اعتدال گرايي)، محورهاي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران با هم متفاوت بوده است.

Today due to extensive and increasing communications between countries and nations relations and foreign policy plays a determin Among the effective factors in forming the foreign policy of all countries،including the Islamic republic of Iran which has been paid attention to less "social resources”. Theories of international ing role in their fatesrelations to several Explaining group، discourse and developmental divisions. The Origin of Theory or Constructivism، On the Role of Resources and Social Identity In the formation of interests and then، the creation of the behavior of nations is emphasized. In this article،the writers using constructivism theory by the descriptive-analytical method as well as the collecting of material in library form and using electronic resources have found that because the social resources effective in that identity،foreign policy has evolved in such a way that ،the foreign policy axes of the Islamic republic of Iran have been different to each other.