روش‌هاي كاوش در دولت مدرن

مفهوم دولت مدرن، مورد توجه گرايش‌هاي مختلف علمي قرار گرفته است و هر كدام بنابر نوع علائق و مباني فرانظري خود، مدلي از كاوش تحليلي در اين قلمرو ارائه داده‌اند. پرسش اصلي آن است كه مناسب‌ترين ابزارهاي تحليلي براي بررسي موضوعي مانند دولت مدرن كدام است؟ اين مقاله با بررسي روش‌هاي مطالعاتي در قلمرو حاضر اين ايده را دنبال مي‌كند كه شناخت عميق از نهاد يادشده كه از يك‌سو پاسخ مديريتي به پيچيدگي‌هاي عصر مدرن بوده و از سوي ديگر درگير با ابعاد خارجي و داخلي است، نيازمند توجه به درآميختگي هم‌زمان سطوح مختلف تحليل گرايش‌هاي متفاوت علمي، مطالعه عناصر و مؤلفه‌هاي انگاره‌اي افزون بر مؤلفه‌هاي مادي، شناخت روندهاي تاريخي موضوعات و پديده‌هاي اجتماعي، توجه به ساختارهاي اجتماعي معرفت و در نهايت چگونگي برساختگي موضوعات در تحليل پيچيدگي‌هاي مفهومي است. در اين راستا اين مقاله تلاش مي‌كند تا رويكردهاي مطالعاتي را بر اساس دو رويكرد مادي‌گرا و انگاره‌گرا سازماندهي كند و نشان دهد كه به‌رغم لزوم توجه به تعارض‌هاي فرانظري اين دو جريان، به‌كارگيري ظرفيت روش‌هاي مطالعاتي گوناگون و پرهيز از تصلب روش‌شناسانه براي مطالعه نهاد دولت اجتناب ناپذير است