مبلمان ايراني در دوره اسلامي: از سلجوقيان تا زنديان

Iranian Furniture in Islamic Era: from Seljuqs to Zands

اين مقاله پژوهشي پيرامون مبلمان ايراني در دوره اسلامي از برآمدن سلجوقيان تا پايان زنديان و آغاز قاجاريان است. هدف پژوهش شناسايي و معرفي گونه هاي متفاوت مبلمان ايراني، با تمركز بر تخت و صندلي، و بيان دگرگوني هاي آن در اين دوره است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف پژوهشي توسعه اي و از لحاظ ماهيت كيفي و اكتشافي و شيوه گرد آوري داده ها كتابخانه اي و ميداني است. نتيجه پژوهش نشان مي دهد كه اگرچه آثار بر جاي مانده از قرن پنجم ھ بيانگر تداوم سبك هاي مبلمان ساسانيان تا اين زمان است، اما شيوه كهن به دليل تحول در باور هاي جامعه، چندان تداوم نيافته و شيوه جديدي در مقايسه با دوره پيش از اسلام دنبال شده است. اين هنر به رغم تغييرات ظاهري در طول اين دوره، پيوسته روندي تكاملي داشته و متاثر از مفاهيم اسلامي و فتوحات بيگانگان، در شكل كالبدي و تزيينات، داراي مشتركاتي با ديگر هنرهاي اين دوره است.

The article is a research about Iranian furniture, from Seljuqs to the end of Zands and thevbeginning of Qajars. It aimed to introduce different kinds of Iranian furniture and considering the art of making them. The research is a developing research and in terms of the nature is qualitative and heuristic. Data collection was done through library studies and extensive field research. Although the remaining works of the 5th century AH show a continuation of the Sassanid style, it seems that this old style did not last long due to the changes in beliefs and society and so a new method has been followed in Islamic era. This Iranian art has undergone an evolutionary process during this period and is influenced by Islamic concepts and also the culture of other nations of conquered lands in its form and decoration.