تأثير نگرش دانشجويان نسبت به يادگيري الكترونيكي بر مشاركت آنان در محيط آموزش الكترونيكي

هدف اين پژوهش بررسي تأثير نگر ش دانشجويان مهندسي آموزش الكترونيكي دانشگاه فردوسي مشهد بر مشارك ت آنان در محيط آموزش الكترونيكي ميباشد . روش پژوهش توصيفي پيمايشي و جامعه آماري آن شامل دانشجويان مهندسي دختر و پسر دوره هاي آموزش الكترونيكي فيزيك و معادلات ديفرانسيل دانشگاه فردوسي مشهد در سال تحصيلي -1389 1390 است. بررسي به شيوه نمونه گيري و روش طبقه اي تصادفي انجام گرفته است. به منظور بررسي نظامند نگرش دانشجويان، از پرسشنامه نگرش و پرسشنامه مشاركت ال دي قايدي استفاده گرديد. يافته ها در اين مطالعه نشان داد كه بين نگرش مثبت و منفي دانشجويان مهندسي دوره ها ي الكترونيكي فيزيك و معادلات ديفرانسيل در ميزان مشاركت آنان در محيط هاي آموزش الكترونيكي تفاوت معناداري وجود دارد. به اين ترتيب كه دانشجويان با نگرش مثبت بيشتر، مشاركت بيشتري دارند. همچنين از نظر جنسيت نيز تأثير ي بر نگرش مثبت و منفي و روش تدريس رياضي و معادلات ديفرانسيل ديده نشد. در ي ادگيري مشاركتي نيز تفاوتي بين دختران و پسران نبوده است. علاوه بر آن بين ميزان مشاركت با توجه به روش تدريس مثبت و منفي نيز تفاوت معناداري وجود دارد.