طراحي الگوي تبيين كننده رويكرد مديران دانشگاهي نسبت به آموزش و بهسازي اعضاي هيئت علمي: مدلي برآمده از نظريه اي داده بنياد

اين پژوهش فرايند رويكرد مديران دانشگاهي نسبت به آموزش و بهسازي اعضاي هيئت علمي را با استفاده از طرح نظام دار نظريۀ داده بنياد كاوش نموده است. براي اين منظور از 21 نفر از سياستگذاران در عرصه آموزش عالي، مديران دانشگاهي، خبرگان حوزه آموزش و بهسازي اعضاي هيئت علمي درزمينۀ تحقيق مصاحبه به عمل آمد و داده ها از مصاحبه ها استخراج شد. نتايج تحليل داده ها طي سه مرحله، كدگذاري باز،محوري و انتخابي حاكي از دوازده مقوله كلي بود كه در قالب مدل پارادايمي شامل: شرايط علّي (عوامل فردي: نگرش مديران دانشگاهي نسبت به آموزش و بهسازي اعضاي هيئت علمي، توانمندي هاي مديران دانشگاهي و مهارت هاي مديران دانشگاهي و عوامل سازماني: فرهنگ سازماني، قوانين و مقررات، ساختارسازماني و منابع مالي و كالبدي)؛ مقوله كانوني (رويكرد مديران دانشگاهي نسبت به آموزش و بهسازي اعضاي هيئت علمي)؛ راهبردهاي بهبود رويكرد مديران دانشگاهي (سطح خرد: "توجه به شايسته سالاري در مديريت دانشگاهي، آگاه سازي مديران دانشگاه نسبت به آموزش و بهسازي و تفويض اختيار" و سطح كلان:تسهيم تجارب مديران دانشگاهي، استقلال دانشگاهي و بازنگري و پالايش قوانين و مقررات)، زمينه (مديريت و سياستگذاري كلان آموزش عالي و كنش گري اعضاي هيئت علمي)؛ شرايط مداخله گر (عوامل محيطي: نقش دولت، عوامل اجتماعي فرهنگي و عوامل اقتصادي) و پيامدها (پيامد فردي:"رضايتمندي و بالا رفتن انگيزش اعضاي هيئت علمي" و پيامد سازماني: بهبود كارايي و اثربخشي، بهبود پاسخگويي و اعتبار و شهرت سازماني)، فرايند رويكرد مديران دانشگاهي نسبت به آموزش و بهسازي اعضاي هيئت علمي و روابط بين ابعاد مختلف آن را منعكس مي نمايند.