بررسي نقش تجربه رايانه اي بر پذيرش فناوري بر اساس مدل پذيرش فناوري (TAM)

كاربرد فناوري اطلاعات در نظام هاي آموزشي يك برنامه و جريان آموزشي فعال است، كه آموزش نوين را براي حضور مؤثر در هزاره سوم ترسيم مي كند، ولي مقدم بر كاربرد آن، بايد تلاش عوامل مؤثر بر پذيرش، بهره وري، بهره برداري و استفاده از اين پديده شناسايي شود. با وجود تسلط فناوري در محيط هاي آموزشي، كاري وزندگي روزمره، پذيرش استفاده از فناوري از جمله الزامات تعليم و تربيت دنياي كنوني به حساب مي آيد. از اين رو مقاله حاضر با هدف بررسي نقش تجربه رايانه اي دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي در پذيرش فناوري بر اساس مدل پذيرش فناوري و مشخص كردن متغيرهاي تعديل كننده و واسطه اي در مدل پذيرش فناوري صورت گرفته است. پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري آن شامل دانشجويان دانشگاه شهيد بهشتي كه در سال تحصيلي92 - 91 مشغول تحصيل اند، مي باشد كه با روش نمونه گيري خوشه اي نمونه اي به حجم 400 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه با آلفاي كرونباخ 0.9 است. تحليل داده ها از طريق آمار توصيفي و آمار استنباطي به وسيله رگرسيون چند متغيري و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS انجام گرفته است. متغير تجربه رايانه اي بر متغير استفاده از فناوري تأثيرگذار است. همچنين متغير برداشت ذهني از مفيد بودن به عنوان متغير واسطه اي شناسايي شد و متغير برداشت ذهني از آساني استفاده هم به عنوان متغير واسطه اي و هم به عنوان متغير تعديل كننده شناسايي شد؛ اما متغيرهاي نگرش نسبت به استفاده و تصميم به استفاده شرايط معناداري را كسب نكردند و نقشي براي آنها در نظر گرفته نشد.