شناسايي و تحليل مؤلفه هاي تأثيرگذار بر تحقق فرايند تبديل دانش به فناوري در دانشگاه ها

هدف از مطالعه حاضر، شناسايي و تحليل مؤلفه هاي تأثيرگذار بر تحقق فرايند تبديل دانش به فناوري در دانشگاه هاي تهران است. بدين منظور، ابتدا از طريق مطالعه گسترده مباني نظري و پيشينه تحقيق در سطوح ملي و بين المللي، مؤلفه هاي اصلي مؤثر بر اين فرايند شناسايي شده و سپس ديدگاه هاي 33 نفر از صاحبنظران و متخصصان حوزه علم و فناوري با بهره گيري از روش مصاحبه نيمه هدايت شده در زمينه تأييد و اولويت بندي مؤلفه هاي فوق مشتمل بر فرهنگ دانشگاهي، منابع انساني، مؤلفه هاي مديريتي، مؤلفه هاي علمي، مؤلفه هاي فناوري، مؤلفه هاي مالي، مؤلفه هاي ساختاري، فرايندهاي دانشگاهي و امكانات و تجهيزات مورد بررسي قرار گرفته است. پس از تأييد مؤلفه هاي اصلي مطروحه، مؤلفه هاي فرعي متناظر با آنان نيز تعيين و از طريق تدوين پرسشنامه محقق ساخته با بهره گيري از روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي به تأييد 2٫89 نفر از مديران و اعضاي هيئت علمي دانشگاههاي تهران رسيده است. علاوه بر آن، ديدگاه هاي اين افراد درباره عملكرد دانشگاه هايشان در ارتباط با مؤلفه هاي فوق بررسي شده است. نتايج حاكي از آن است كه كليه مؤلفه هاي اصلي و فرعي شناسايي شده، توسط اعضاي نمونه مورد تأييد قرار گرفته است. از ديگر سو، مديران و اعضاي هيئت علمي دانشگاه هاي تهران - به استثناي دانشگاه تهران و شريف در ارتباط با مؤلفه منابع انساني - عملكرد دانشگاه هاي خويش را در تمامي موارد، پايين تر از حد متوسط ارزيابي نموده اند كه اين امر بيانگر مسير دشوار پيش روي دانشگاه هاي كشور به منظور تحقق فرايند تبديل دانش به فناوري و در راستاي دستيابي به اقتصاد و توسعه مبتني بر دانش در كشور است.