توانمندي رويكرد بيزي مدل چندسطحي: تحليل داده هاي آزمون رياضيات تيمز پيشرفته (2008)

پژوهش حاضر با هدف بدست آوردن ميزان تأثير مدارس بر نمرات كسب شده دانش آموزان شركت كننده در آزمون تيمز پيشرفته 2008 و بررسي اعتبار تحليل هاي چند سطحي بر اساس نظريه كلاسيك اندازه گيري به روش برآورد بيزي صورت پذيرفت. براي دستيابي به هدف اصلي پژوهش از داده هاي مربوط به اجراي آزمون رياضي تيمز پيشرفته 2008 كه خود جزو تازه ترين مطالعات IEA است و روند آموزش رياضيات پيشرفته دانش آموزان سال آخر متوسطه پيش دانشگاهي) را مورد ارزيابي قرار مي دهد استفاده شد (مركز ملي مطالعات تيمز، 1388). بر اين اساس، جامعه آماري و گروه نمونه پژوهش حاضر، جامعه آماري و گروه نمونه پايه پيش دانشگاهي رشته رياضي فيزيك در آزمون رياضيات تيمز پيشرفته است كه در سال تحصيلي 1387- 1389 به اجرا در آمده است. حجم نمونه دانش آموزان ايراني در اين سنجش برابر 2009 نفر بوده است (گزارش تيمز پيشرفته، 1388). نتايج تحليل ها به طور كلي نشان داد كه در مدل صفر 12 در صد، در مدل با كووريت سطح دانش آموز 38 در صد و در مدل با كووريت سطح دانش آموز، مدرسه و معلم حدود 50 درصد از واريانس نمرات پيشرفت تحصيلي دانش آموزان ناشي از تفاوت بين مدارس است و اين ميزان تفاوت زياد بين مدارس شركت كننده گوياي تفاوت و تبعيض آموز شي بين مدارس زياد است كه اين امر عمدتا ناشي از متغيرهاي در سطح مدرسه (منابع مدرسه براي درس رياضي و سابقه تدريس رياضي معلم) مي باشد.