فراواني كمبود ويتامين D در مراجعه كنندگان به آزمايشگاه هاي شهر ايوان در سال هاي 1393 و 1394- شمال استان ايلام

The Frequency of Vitamin D Deficiency among Referred to Clinical Laboratories in Eyvan City during 2015 and 2016- Ilam province, Iran

مقدمه: كمبود ويتامين D علاوه بر اينكه در ايجاد استئوپروز، استئومالاسي و شكستگي ها نقش دارد هم اكنون ارتباط آن با بيماري هاي قلبي، ديابت و برخي از سرطان ها نيز نشان داده شده است. با توجه به اهميت اين ويتامين در سلامت، مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني كمبود ويتامين D در مراجعه كنندگان به آزمايشگاه هاي شهر ايوان در سال هاي 1393 و 1394 انجام شد. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي است كه بر روي مراجعه كنندگان به آزمايشگاه هاي شهر ايوان در سال هاي 1393 و 1394 انجام شد. اندازه گيري 25- هيدروكسي ويتامين D به روش الايزا صورت گرفت و داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 17 با استفاده از آزمون هاي توصيفي و تحليلي آناليز شدند. نتايج: از 2919 نفر شركت كننده در مطالعه، 2053 نفر (%70.3) زن بودند. ميانگين سني افراد 36.25±17.1 سال (با دامنه 1-92) بود. شيوع كلي كمبود ويتامين D در مراجعه كنندگان به آزمايشگاه هاي شهر ايوان حدود 62% برآورد گرديد. كمبود شديد و متوسط ويتامين D به ترتيب 10.4 و 51.5 به دست آمد. شيوع كمبود ويتامين در سنين 1-6، 7-18، 19-60 و بالاي 60 سال به ترتيب 45، 59، 64 و 58 درصد برآورد گرديد. ميانگين سطح ويتامين ديng/ml 36.25±18.79 محاسبه شد. در بررسي ارتباط كمبود ويتامين D با سن و جنس از نظر آماري ارتباط معني دار بود. نتيجه گيري: شيوع كمبود ويتامين D بالا مي باشد، لذا تدابير مداخله اي براي جلوگيري از عوارض كمبود ويتامين D مانند درمان دارويي و ايجاد برنامه هاي غني سازي مواد غذايي به منظور افزايش دريافت ويتامين D ضروري به نظر مي رسد.

Introduction: Vitamin D deficiency (VDD) causes same diseases such as osteoporosis, osteomalacia, and fractures, and also it is shown that Vitamin D deficiency could lead to some cardiovascular disease, diabetes and many types of cancer. Therefore, this study aimed to determine the frequency of vitamin D deficiency among referring to laboratories in Eyvan city during 2015 and 2016. Methods: A cross-sectional study was conducted in 2014 and 2015 on patients who were referred to the laboratories at Eyvan city. Serum levels of 25OHD were determined using a ELISA assay. The data were analyzed SPSS 17 software using descriptive and analytical tests. Results: Out of 2 919 participants, 2053 patients were women. The average age was 36.25±17.1 (range 1- 92) yrs. The overall prevalence of vitamin D deficiency in the patients admitted to the medical laboratories was estimated that approximately 62%. The prevalence severe and moderate vitamin D deficiency was calculated 10.4 and 51.5, respectively. The prevalence of vitamin D deficiency among the ages 1-6, 7-18, 19- 60 and over 60 years was estimated 45%, 59%, 64% and 58%, respectively. The mean vitamin D concentration was 36.25±18.79 ng/ml. The relationship between deficiency of vitamin D with age and gender was statistically significant (P=000). Conclusion: Vitamin D deficiency prevalence is high, so the intervention plan seems essential to avoid complications of vitamin D deficiency such as medication treatment and establishing nationally-mandated food fortification programs to enhance the intake of vitamin D.