بررسي تطبيقي لخلاق از ديدگاه كانت و سعدي

سعدي يكي از بزرگ ترين، تواناترين و تأثيرگذارترين شاعران ايران است كه در تمام فنون ِ سخنوري بر صدر نشسته است. اساس انديشه هاي او را مي توان در اخلاقيات جُست. آثار او مشحون از افكار اخلاقي است؛ نه تنها گلستان و بوستان كه در جاي جاي آثارش ردپاي اخلاقيّات ديده مي شود. هدف اين نوشتار آن است كه تا ضمن ارائه نظريه اخلاق فضيلت ديني به عنوان تقريري ديني از اخلاق فضيلت در انديشه و آثار سعدي كه متأثر از آموزه هاي مَدرَسي او در نظاميه بغداد و تحت تأثير شگفت انگيز امام محمد غزالي و نظام اخلاقي او شكل گرفته است، از يك سو؛ و تطابق و تمايز اين انديشه با افكار ايمانوئل كانت كه از مهم ترين انديشمندانِ تحول آفرين در زمينه فلسفه و اخلاق در جهان امروز محسوب مي شود، از سوي ديگر؛ به بررسي و واكاوي بپردازد.