نجات از ديدگاه شهيد مطهري(ره)

در اين مقاله نگارنده مي كوشد ابعاد گوناگون مساله نجات و سرنوشت نهايي انسان ها را از ديدگاه استاد مطهري (ره) تبيين و مباني انسان شناختي و هستي شناختي آن را مشخص سازد. استاد مطهري در تحقيقي عميق و همه جانبه با تاكيد بر آموزه هاي قرآن و روايات معصومان عليهم السلام مردم را به لحاظ سرنوشت آخرتي داراي اصناف گوناگوني مي داند: تفكيك ميان مسلمان منطقه اي و مسلمان واقعي، كافر معاند و كافر غير معاند، نامسلمانِ معتقد به خدا و قيامت، ونامسلمان غير معتقد به خدا و قيامت، كافر قاصر و كافر مقصر، قاصر داراي عمل نيك و قاصر فاقد عمل نيك، ازمباحث مهمي است كه در فهم منطق مخصوص قرآن در اين موضوع حساس كه استاد در صدد تبيين آن است، به طوركامل دخالت دارد. همچنين تفكيك ميان نجات يافتگان از دوزخ و باريافتگان به بهشت و اين كه نه هر كس كه سزاوار دوزخ نيست به بهشت بار يابد، و نه هر كس كه به بهشت مي رود، طعم آتش دوزخ را نچشد، و اين كه ممكن است برخي از كساني كه در ظاهر منكرند، در واقع بي آن كه خود بدانند، مومن باشند (توسعه در معناي معرفت و ايمان به خدا) و بازشناسي حقيقت ديانت، از جمله نكته هاي مهمي است كه استاد مطهري در تبيين منطق قرآن در مساله نجات مطرح مي كند.