مباني مالكيت فضا و قرار در نظام حقوقي اسلام و غرب

Foundations of Aboverground and Underground Ownership in Islamic and Western Law

توسعه ­­ي روز افزون جوامع شهري و محدوديت‌هاي ناشي از اراضي مسكوني موجب شده تا در برخي موارد ارزش فضا و قرار املاك از سطح زمين بيشتر شود. همين موضوع سبب افزايش تقابل بين مالكيت فردي با مالكيت عمومي شده است. بررسي و تحليل مباني مالكيت فضا و قرار مي­تواند تا حد قابل توجهي كشمكش بين مالكين و متولّيان امور شهري را كاهش دهد. نتايج حاصل از مقايسه‌ي مباني اين نوع مالكيت در حقوق اسلام، قوانين موضوعه‌ي ايران و نظام حقوقي مالكيت در كشورهاي فرانسه، انگليس، آلمان، سوييس و مصر گوياي آن است كه بر اساس نظام‌هاي حقوقي مورد بحث، قواعد تسليط، احترام، تبعيت، يد و لاضرر مهم‌ترين مباني مالكيت فضا و قرار است، از اين رو مالك زمين بر فضا و قرار نيز استيلا داشته و اين استيلا بايد مورد احترام واقع شود؛ چرا كه فضا و قرار از ملحّقات و تبعات زمين است و هر شخصي مانع تصرّفات قانوني مالك شود به دليل ورود ضرر، مسؤول جبران خسارات خواهد بود.

The ever-increasing expansion of urban societies and shortage of residential lands has caused to be aboveground and underground more valuable than the ground in some cases. This has led to the increasing conflict between individual and public ownership. Studying and analyzing the principles of ownership can reduce to a large extent the conflict between the private owners and custodians of urban affairs. the results of comparing the fundamentals of this type of ownership in Islamic, Iranian law and legal system of property rights in France, England, Germany, Switzerland, Egypt implies that the Controlling(Al-Taslit), Reverence(Ehteram), Compliance (Tabaiiat), Possession(Yad) and No-harm(La-Zarar) Rules are the most foundations of aboveground and underground property right. Hence the owner of the land has Possession power on them and this must be honored, as aboveground and underground are land accessories and any person who prevents legal possession of the owner, will be liable to compensate due to the damages.