حق بر شهروندي؛ گذار از وضع طبيعي به سوي جامعه مدني

Right to Citizenship, from Natural Situation to civil society

انسان، موجودي عقل‌بنياد، خودآئين و در نتيجه ارزشمند است كه تنها به صِرف انسان بودن و نه برخورداري از ويژگي خاص يا موقعيت ممتاز، از پاره‌اي استحقاقات ذيل عنوان حقوق بشر برخوردار مي‌گردد. حق­هاي بشري، حق­ ادعاهايي فراتأسيسي، غير قابل سلب، اسقاط و انتقال بوده و از اين رو، نقش دولت‌ها در رابطه با آنها، نقشي صرفاً اعلامي است. با اين همه، نياز انسان‌ها به تعامل دائمي با يكديگر براي تأمين نيازهاي خويش از يك سو، و واقعيت بروز تعارضات پي­ درپي در روابط بين‌الانساني از ديگر سو، موجب مي‌شود تا بقاء در صحنه منازعه‌آميز اراده‌هاي بشري، مستلزم برخورداري از حمايت قدرت عالي سياسي باشد. بر اين اساس، افراد با صرف­نظر كردن از بخشي از حقوق طبيعي خويش در چارچوب پيمان مؤسس، جامعه مدني را پايه‌گذاري نموده و دولت را مي‌آفرينند. افرادي كه به اين نحو اقدام به تأسيس دولت مي‌كنند، شهروند قلمداد گرديده و از پاره‌اي حق‌هاي مدني و سياسي در محدوده جغرافيايي مشخص بهره‌مند مي‌گردند. بنابراين از منظر مباني موجهه‌ساز حقوق بشر كه در ادبيات ديني ما نيز مورد تاكيد است ، شهروندي، خود يك حق بنيادين بوده و فراتر از آن، پيش‌شرط برخورداي از تمامي حق‌هاي انساني است.

Man is a rational-minded, autonomous and therefore valuable entity that is entitled to some privileges as human rights solely for the sake of human existence, not having any particular qualifications or privileged status. Human rights are extra constitutional, indisputable, unbreakable and non-transferable claim-rights and hence the role of governments in relation to them is a purely declarative role.Nevertheless, the need of humans to engage in constant engagement with each other in order to provide their own needs on the one hand, and the reality of successive conflicts in mutual relations, on the other hand, leads to the fact that survival of human beings will requiring the support of supreme political power. Accordingly, individuals, by disregarding some part of their natural rights under the constituent contract, establish civil society and create the state. The people who set up the state in this way are considered as citizens and enjoy certain civil and political rights within a particular territory. Therefore, from the standpoint of the human rights- justifying foundations that are also emphasized in our religious literature, citizenship itself is a fundamental right and besides that, it is a prerequisite for all human rights.