صرفۀ ايمان: مقايسه استدلال شرط‌بندي پاسكال با تقرير‌هاي اسلامي‌ـ‌شيعي

The profit of Faith: a comparative study between Paslacl’s wager and Islamic - Siite version

آن‌چه را ابوالفتوح رازي «طريقت احتياط» مي‌نامد صورتِ استدلالي است كه مشهورترين روايت آن‌ـ دستِ كم در منابع غربي‌ـ «شرط‌بندي پاسكال» ناميده مي‌شود. برخي از قديمي‌ترين تقرير‌هاي اين استدلال را مي‌توان در ميراث حديثي ائمۀ شيعي سراغ گرفت. گروهي نيز معتقدند ريشۀ استدلال پاسكال را بايد در كتب متفكران مسلمان پيدا كرد. در جُستار پيشِ رو قصد بر اين است روايت‌هاي اسلامي اين استدلال با تقرير پاسكال بازخواني و مقايسه شود. مدعاي پژوهش انطباقِ نسبي صورت آن‌ها در عين نا‌همخواني محتوا و غايت است. اين امر از پيش‌فرض‌هاي متفاوتي نشئت مي­گيرد كه هر يك از تقريرها متكي بر آن‌ها هستند. در مرتبۀ سنجش، ابتدا صورت روايت‌ها با يكديگر مقايسه مي­شود، سپس در چهار موضعِ قدرت عقل نظري در شناخت خداوند،‌ نظريۀ ايمان، جمع سو­د دنيوي و اخروي و جدلي يا برهاني­بودن استدلال‌ها نقاط هم‌خواني و افتراق احصا مي­شود.

Pascal's Wager is the best known of argument’s that Abulfotoh-Al-Razi Said “Tariqat-e Ehtiat”. In the Hadith-Books of the Shiite leaders, can be found some of the oldest versions of this argument. Some say the roots of pascal’s wager is back to this sources. This article is a comparative study between tow version, and say: The form of tow arguments is similar, but the content and purpose are different. This entry is from presuppositions. At first, in the judge, the forms of arguments was compared and tow in four positions subscriptions and differences were identified: the power of Reason in knowing of God, faith theory, the compatability of world and the hereafter and the dialecticaly or prooficaly